پاییـز فقط بویِ بارانُ صدایِ خـرد شدنِ برگ ها که نیــست...
تویِ هـرلحظه اش....
تویِ خنکایِ مهــر
و سردیِ آبان
و سوزِ آذرَش....
و تویِ قطره قطره یِ بارانش....
عطرِ رفتن پیچیده و پایِ مانــدن لغزیده است....
پاییــز که فقـط عاشقانـه نیست...
غمهایش
و رفتــن هایش...
غمگین ترینِ فصلنــامه هاست....

من همان خانه‌ی قدیمی‌ام
از همان که پنجره‌های هفت‌رنگش
رو به فیروزه‌ی حوض باز می‌شود
و نسترن‌ها عاشقانه دیوار را چسبیده‌اند
از همان خانه‌ها
که چهارزانوی مادربزرگ را دوست دارد
و انجیر بر شاخه‌های درخت
آواز می‌خواند
از همان‌ها
که کبوتری به سقفِ ایوانش لانه می‌سازد
و جوجه‌هایش تمامِ روز
با دهانی باز
در انتظارِ پرکشیدنِ مادرشان
جیرجیر می‌کنند
همان خانه‌ایی که از گریه می‌لرزد و
لولای وارفته‌ی درَش
تا باز شدن به روی تو دوام می‌آورد
من همان خانه‌ام که طاقچه‌ی کنجِ اتاقم
جانمازِ مادرم را در آغوش گرفته است
و آیینه و شمعدانِ نقره‌ای را
به شانه‌اش دوست دارد
و آرام نفس می‌کشد
تا بر زمینِ مهربانم قدم گذاری
و سینی چای را
بر گل‌های قالی به سمتت بکشی

دست بر شانه‌‌ام بخندی و
لب از دوست‌داشتنم برنداری
و شب برایم همان باشد
که تا سحرهای چند سالِ بعد
ماه را در کاشیِ حوض و
آسمان را در چشم‌های تو ببینم
و خسته می‌شوم
خسته می‌شوم
اگر یک‌روز ماه را در نگاهت نبینم
و آسمان از حافظه‌ی حیاطم برود
باران ببارد
و من به‌ سختی اشک بریزم
و تکه‌های سقفم را
بر سرِ نبودنت آوار کنم
که فروریختنِ تکه‌های این دل ،
آغازِ ویران‌شدگی‌ست

اگـہ توے زندگیت...
یه دوست خوب داشته باشـے
خیلے خوبـہ...
حالا اگہ اون 
دوستت همسـرت باشـہ؛
خوشبخت ترینے...
پس اول سعی ڪن 
خودت براے همسرت؛
بهتریـن دوست باشے...

دلم‌...
نگاهت را میخواهد،
اندکی هم لبخندت،
تاباور کنم،زندگی زیباست!
کمی هم دوستت دارم...
گفتنت را،برای زنده ماندنم!
میبینی چه کم توقع ام...

 با من بیعت کن!

تا در غدیر ِ چشمانت؛

عالمی را

به رسالت تو،

مومن کنم...

حضرت ِ چشمهایِ مرد اَفکَن!

رسول ِ عشق های جانانه!

همیشه دوستت داشته و دارم و خواهم داشت

 بیشتر از تمامی واژهای عاشقانه.

عاشقت هستم دلم درون سینه ییقرار تو هست و قلبم بی وقفه برای تو میلرزد...

دوستت دارم زیباترین هدیه خدا...عمرم...

اصلا زن را چه به شعـر !؟

زن باید عاشق شود

آنوقت ...

هر دوستت دارمی که میگوید

خودش شعـر محشـری میشود

‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌•••

يا گرمى يك بوسه

به پيشانى من باش

يا علت يك عمر 

پريشانى من باش

با فاصله اى امن

كه آسيب نبينى

بنشين و فقط

شاهد ويرانى من باش

عجب آرامشے دارد😍

شانه هـایت

کسے چه مے داند

شاید راه بهشـت

از شانه هاے "تــــو" آغاز مے شود!

. . 
عاشق که باشی
سطر به سطرِ
کتابِ درسی ات می شود
"شعر عاشقانه"

●_●
#عكاس📷:🌱
@nazaninkml
●_●

می شود
از فکر من چند ساعتی بیرون روی؟
درس دارم بخدا
این ترم
مشروط می شوم...

عكاس📷:🌱
@amirhd3 
شاعر : #شاهین_شیخ_الاسلامی

گفت :

"خوش به حالِ اونی 

که تو عاشقش بشی"

گفتم: "خوش به حالت"...!💓

#فرید_صارمی

در کوچه پس کوچه های دلم‌‌...
به دنبال نشانی از تو هستم.‌
دست خطی...
عطری...
خاطره ای...
اهنگی...
تو گم شده ای در من... پیدایت نمیکنم.
تاریک است...
هر روز و هر شب تقویمم را به دنبال تو هستم‌.
جمعه ها اما... دلتنگی ام امان نمیدهد.‌..
رمقی برایم نمیگذارد...
یک گوشه کِز میکنم و با هر صدایی خیره به در میگویم... امد..امد
بی رحمانه تنهایم گزاشتی..‌.
تو نمیدانی سرد است نبودنت...
وسط چله ی تابستان یخ زده ام..‌.
اگر امدی روح سرما زده ی مرا هاا کن‌‌...
در هوای نبودن هایت ...
هر روز دلم جمعه است‌‌...
#مریم

دختر ِ سعدی! هلاک ِ بوسه ای شیرازی ام 
آنقدر مســـــــتم که حتا با لبی هم رازی ام 

تا که بابا "مشــرف الدین" برنگشته زود باش 
کمتر از اینها بده با خنده هـــــــایت بازی ام 

مادرت من را نبیند پشــــــت ِ در، بد میشود 
رویگردان از "اتابــــک خان" و حکم ِ قاضی ام 

خنجر ابرو! چشمهـــــایت غارت ِ قوم ِ مغول 
زخمی از ناز ِ تو و مغلــــوب ِ مژگان تازی ام 

خانده ام رقص ِ تو را در بوستان ِ شیخ اجل 
عاشق ِ پروانگی های ِ تو و طنــــــــازی ام 

نیست همرنگ ِ لبانت در گلســـــــتان ِ انار 
با فقط یک باب از بوسیــدنت هم راضی ام 

مثل ِ بابای ِ تو من هم کار و بارم شاعری ست 
تکه نانی دارم و اهـــــــل ِ غزلپـــــردازی ام 

اهل ِ این دوره که نه، از قرن ِ دوری آمـــدم 
ساکن ِ آینده و برگشـــته سوی ِ ماضی ام 

من همین هستم که می بینی: زلال و ساده دل 
خســـته از هرچه ریا و هرچه ظاهر سازی ام 

این غزل تقدیم ِ تو، با من عروسی میکنی؟
ای فدااااااای ِ "بله" ی ِ تو دلبر ِ شیرازی ام!

#شهراد_میدری

می نشینم به لب ایوان...
عمیق میشوم در رفت و آمد های حوالی ام...
همه شان می روند و می آیند ...
یکی پس از دیگری...
پاییز میرود و زمستان می اید...
روز میرود و شب می اید...
پنج شنبه میرود و جمعه می اید...
چه همبستگی ابدی بینشان است...
گویی پیوندی محکم بسته اند تا پس هر رفتنی امدنی باشد...
دستم را زیرچانه ام میگذارم و به رفت و آمد های تو فکر میکنم...
رفت...
رفت...
رفت...
هر چه به مخیلات خویش اصرار میکنم تا امدنت را به خاطر اورد ...فایده ای ندارد. ...
با صدای مادرم رشته ی افکارم پاره میشود...
اخرش هم معادلات رفت و امد های تو حل نمیشود که نمیشود...
میدانم این درس تک واحدی عاقبت مشروطم میکند...
کاش بیایی..
شب نزدیک است...

#مریم

دختر ِ چادر سفید ِ سینی ِ چایی به دست!
ای که هرگز در خیالم هم نمی آیی به دست!

معذرت میخاهم از اینکه به خابت آمدم
خسته ام از بی تو بودن، درد ِ تنهایی بد است

می نشستی روبرویم کاش، دلتنگ ِ توام
می روی با ناز و هی با عشوه می آیی بد است

من غریبه نیستم کافی ست یک فنجان ِ چای
بیش از این من را اگر شرمنده بنمایی بد است

می کشم حالا که قلیان ِ بلور آورده ای
گرچه دکتر گفته تنباکوی ِ نعنایی بد است

از حسودان ترس دارم با شکوفه دادنت
ای هلوی ِ چار فصل ِ من! شکوفایی بد است

آی دریا چشم ِ جنگل پلک ِ ابرو ابر و مه!
رحم کن بالا بلا! این قدر زیبایی بد است

اینهمه بر شانه موهای ِ شرابی را نریز
باد هم آشفته این اندازه گیرایی بد است

شور ِ شیرین! حق بده فرهاد ِ بی تابت شوم
با وجود ِ اینهمه خسرو، شکیبایی بد است

با خود آوردم غزل، قابل ندارد مال ِ تو
پس زدن آنهم برای ِ قلب ِ اهدایی بد است

چون که سهم ِ عشق ِ ما دنیای ِ بیداری نشد
قرنها هم بعد ِ خابت پلک بگشایی بد است

#شهراد_میدری

گر "منطقی" داشت درونش،
مجنونِ قصه که دیوانه نمیشد؛
فرهادِ بیچاره که آواره نمیشد؛
رهِ "قلب" برگزیدن هم، جایز نمیشد؛
در قصهٔ تاریکِ من و تو؛
عقل ماند و 
پایان رهِ عشق؛
که "منطق" یارَش نمیشد...

#آرین_حیرانی

بیا باهم رنگ کنیم دنیا را

تو از رنگ دلت ببخش

من از رنگ عشقِ تو

تا همه ببینند برای اولین بار

رنگ زیبای زندگی را...

حرفمان که میشد،
اســـترس تمامِ وجودم را فرا میگرفت...
نکند از دستش بدهم؟
نکند من بمانم و کوهی از خاطره؟
نکند منی که بعدِ عمری دل باختم،بشکند دلم!
نکند تمامِ دو نفره هایمان را با دیگری تکرار کند؟
تماس هایم بی پاسخ میماند ومنفورترین صدای دنیا
در گوشم تکرار میشد؛
"مشترکِ مورد نظر پاسخگو نمیباشد"
برایش مینوشتم؛
آدمیزاد است دیگر جانم بحث میکند
فرقی نمیکند مقصر کیست
همین که بحث میکنیم یعنی،
قلبمان هنوز برای هم میتپد
یعنی مهم است برایمان که شبیه یکدیگر شویم!
ارسال کردم و خواند
ولی جوابی نداد
باز نوشتم؛
-جانم؟
باز هم خواند و جواب نداد
-عزیز دل...؟
سکوت بود و سکوت!
و هیچ چیز لعنتی تر از بی پاسخ گذاشتنِ پیام نیست

قدیم ترها خودمان را قانع میکردیم که شاید پیغامم نرسیده باشد
و هی ارسال میکردیم و ارسال...
حالا اما این تکنولوژیِ لعنتی همان اندک دلخوشی را هم از ما گرفت و
با وقاحتِ تمام به ما میفهماند که ؛
خواند و پاسخ نداد
که خواند و تحقیر کردنِ تو را ترجیح داد
لعنت به تکنولوژی
لعنت به پیغامهای بی جواب...

#علی_قاضی_نظا

اولین بار اسمش را زیر یک داستانک عاشقانه دیدم...
از اینها که انتهایش تو می مانی و قلبی ریش ریش....
دلم برای آدمهای داستانکش می سوخت.اصلا میترسیدم نکند روزی خودم دچار شوم....
بعد ها فهمیدم او هم همین حس را در مورد اسم و نوشته های من داشت،یعنی خودش با ناز برایم تعریف کرد.
دقیقا در همان روزهای سردزمستان که گرم آمدنش بودم.جوهر قلم هردویمان تغییر کرده بود...قرمز شده بود...خیلی قرمز...
لابه لای این عاشقانه های ناکام،متن هایمان با آن پایان های رسیدنی که دلمان ضعف می رفت برایش دست به دست می چرخید و دیگران را هم به زنده بودن عشق امیدوار می کرد...
عین هر نویسنده ای که بخشی از خودش را میان تار و پود کلمات جا می گذارد،ماهم با خاطراتمان متن را جان میبخشیدیم...
یکبار اسم فرزندی را که دوست داشت توی متن جا دادم...شاکی شد!حسابی!
پنج دقیقه نشد،متن اش را که اسم کودک مابین اش راحت دیده می شد زیر متن ام آمد...شکایت کرده بود چون میخواست اول این را بنویسد و من پیش دستی کرده بودم...
خاطرت است چقدر خندیده بودم برای غرغر آن روز؟!
کاملا آن روز را یاد دارم که چشمانش را نقاشی کشیدم و زیرش نوشتم خلاصه ی تمام دلنوشته های من...
اصلا نفهمیدم چه شد که او چشمانش را بست و من تمام موضوع اصلی را گم کردم...

چندوقتی اصلا نمی نوشت...هیچ متنی از او ندیدم.
من همچنان با تمام قلمم مینوشتم.
جوری که بگویم یک نفر‌برای تو مینویسد...برگرد...میگفتم که تابستان سرد شده...بیا
نگذار دچار شوم آنچه را میترسیدم...
برگشت...دوباره عاشقانه نویسی را شروع کرد...
اما نمیدانم چرا میگوید پیراهن سبز که میپوشی طبیعت در زیبایی کم می آورد و‌شکوفه ها می‌ریزند...من اصلا پیراهن سبز ندارم...
اسم کافه ای که میگوید اصلا آشنا نیس...حتی ندیدمش...
اسم فرزند انتخاب شده چراتغییر کرده؟!
نه...
نه...
مطمئنم در تخیلاتش دارد رابطه مان را از نو مینویسد!

مگر نه؟!
مگرنه؟!
لعنتی مگر نه؟!
#حمیدرضا_سلیمانی

مـخـتـرع دوربـیـن عـکاسی اگـر مـی دانـسـت ،

سـاعـت هـا حــرف زدن بــا یک عـکـس بـی جــان

چــه بــر سـر آدم می آورد . . .

هـیـچـگاه دسـت بـه ایـن چـنـیـن اخـتـراعـی نـمی زد !

الـبـتـه که عـکـس هـای تــو جـان دارنـد . . .

ایـن را حـــال پــریـشـان مـن مـی گــویـد ،

وگــرنـه هـیــچ دیــوانـه ای

صـفـحـه مـوبــایـل را نـمـی بــوسـد

و در آغــوش نـمـی کـشـد . . . !

« علی سلطانی »

حسـ خوبیهـ یهـ نفـر💍 واسهـ انتخابـ تو مصمـمهـ👫

دستتوبگیرهـ بگـهـ🗣 موندنشـ کنارتو💙مسلمهـ

حسهـ خوبیهـ👌🏻

در مکتب عشق ما، هوس ممنوع است

با آینه ماندن به قفس ممنوع است

ما پیرو مــــــــــــــــرغ عشق باید باشیم

بی دلبر خویش یک نفس ممنوع است

(جواد صارمی)

هیچ کس مسئول زندگی من نیست

انرژی مثبت

زندگی زیباست چشمی باز کن ، گردشی در کوچه باغ راز کن
زندگی زیباست
زندگی من با همه تلخی ها و شیرینی هایش
برایم لذت بخش است
چون آنچیزی ست که خدایم برایم خواسته است …
و از صمیم قلب از تو سپاسگذارم خدای عزیزم …
دوستت دارم …

ادامه مطالب -->

با قلموی خیالت یادگاری میکشم...
یک قفس بی پنجره با یک قناری میکشم...

بی تو باران می شود ،این بغض های لعنتی!!!
پشت پلکم انتظارت را بهاری میکشم...

لاله‌ی لبهایِ تو، گل بوسه را جان می دهد،
بوسه ها را لب به لب، سرخِ اناری میکشم...

نیستی، از من ولی انگار چیزی کم شده!!!
مثل ساعت لحظه ها را بی قراری میکشم...

گفته بودی میروم اما کسی باور نکرد!!!
سالهاست من بعد تو، چشم انتظاری میکشم...

آسمان بی ماه مانده تا تو برگردی شبی،
پشت پایت آب را بی اختیاری میکشم...

یاد تو هر شب، قلمو را به دستم می دهد...
با قلم موی خیالت، یادگاری میکشم..

انگارکه ازمشت قفس رستي ورفتي
يکباره به روي همه دربستي ورفتي

هرلحظه ي همراهي ماخاطره اي بود
اماتوبه يک خاطره پيوستي ورفتي

نفرين به وفاداري ات اي دوست که بامن
پيمان سرپيمان شکني بستي ورفتي

جاماندن تصويرتودرسينه ي من!آه!
اين آيينه راآه که نشکني ورفتي

#فاضل نظری

موسم نیلوفران یعنی

یک نفر می آید از آن سوی دلتنگی

می شود برخاست در باران

دوست داشتن از عاشق بودن هم سخت تر است. دوستدار تو به سعادت تو می اندیشد

حال آنکه عاشق تو به داشتن تو.

سعی کن تا کسی را در دوستی نیاموزده ای, عاشقش نشوی.

دوستی تملک تو بر کسی یا چیزی نیست.

دوستی مثل بوئیدن یک سیب است بدون آنکه به آن گازی بزنی.

پسری ﮐﻪ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ

 ﺗﻨﺖ ﺭﺍ ﻋﺮﯾﺎﻥ ﻧﻤﯿﮑﻨﺪ ﺑﺎﻧﻮ !

ﺑﻠﮑﻪ ﻟﺒﺎﺱ ﻋﺮﻭﺱ بر تنت می کند

ﺑﻔﻬﻢ ﻋﺸﻖ ﺍﮔﺮ ﻭﺍﻗﻌﺎ ﻋﺸﻖ ﺑﻮﺩ

ﻟﺬﺕ ﺑﻮﺳﻪ ﺑﺮ ﭘﯿﺸﺎﻧﯽ ﺧﯿﻠﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺍﺯ ﻟﺐ ﺩﺍﺩﻥ ﺑﻮﺩ

ﺍﮔﺮ ﻋﺸﻖ ﻭﺍﻗﻌﺎ ﺑﺎﺷﺪ

ﻫﻤﺎﻥ ﺩﺳﺘﺎﻧﺖ ﺭﺍ ﮐﻪ میگیرید

 ﺣﺘﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﻟﺤﻈﻪ ﺍﯼ ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ ﺍﺵ ﻣﯿﮑﻨﺪ

 ﻭ ﺍﺯ ﺑﺮﻕ ﭼﺸﻤﺎﻧﺖ ﻣﺴﺖ ﻣﯿﺸﻮﺩ

ﺍﺣﺘﯿﺎﺝ ﺑﻪ ﻫﻢ ﺁﻏﻮﺷﯽ ﻭ ﻫﻤﺨﻮﺍﺑﯽ ﻧﯿﺴﺖ ...

ﺧﻼﺻﻪ ﺭﻓﯿﻖ ﺳﺮﺕ ﺭﺍ ﺩﺭﺩ ﻧﯿﺎﻭﺭﻡ

 ﺍﮔﺮ ﻋﺸﻘﺖ ﻣﺮﺩﺍﻧﮕﯽ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ

 ﺍﺯ ﺩﻭﺭﯼ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﻫﻢ ﻟﺬﺕ ﻣﯿﺒﺮﯾﺪ

 ﭼﻮﻥ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﻫﺴﺘﯽ

 ﺟﺎﯾﺖ ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻥ ﻗﻠﺒﺶ ﺛﺎﺑﺖ ﻭ ﺩﺳﺖ ﻧﺨﻮﺭدﻧﯿﺴﺖ !!

 ﻻﺯﻡ ﻧﯿﺴﺖ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﻫﻔﺖ ﻗﻠﻢ ﺁﺭﺍﯾﺶ ﮐﻨﯽ

ﮐﻪ ﻣﺒﺎﺩﺍ ﺧﻮﺷگلتر ﺍﺯ ﺗﻮ ﺩﻟﺶ ﺭﺍ ﺑﺒﺮﺩ .

 ﺧﯿﺎﻟﺖ ﺗﺨﺖ ﺍﺳﺖ

ﮐﻪ ﺗﻮ ﺑﺎ ﻫﻤﺎﻥ ﻗﯿﺎﻓﻪ ﻭ ﺧﻮﺩ ﻭﺍﻗﻌﯿﺖ

 ﺣﺎﮐﻢ ﺫﻫﻦ ﺍﻭ ﻫﺴﺘﯽ ...

ﺍﯾﻦ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﻮﺩﻥ ﺭﺍﺑﻄﻪ

 ﯾﻌﻨﯽ ﺑﺎﻟﯿﺪﻥ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ

 ﻭ ﺍﻓﺘﺨﺎﺭ ﮐﺮﺩﻥ ﺑﻪ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ;

ﮐﻪ ﻣﺮﺩﯼ ﺗﻮﯼ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺩﺍﺭﯼ

 ﺗﺎ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺗﮑﯿﻪ ﮔﺎﻫﺘﻪ

ﻭ ﯾﻘﯿﻦ ﺩﺍﺭﯼ

 ﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺍﻧﺘﺨﺎﺑﺶ ﺗﻮ ﻫﺴﺘﯽ ﻭ ﺑــــــــــــــــــــــــــــــﺲ

به تو فکر میکنم
زیبا میشوم
حبس میشوم
در چهارخانه پیراهنت
عطر تو را میگیرم
زنی میشوم...
زیر نور ماه ، که دوست دارد
باد گیسوانش رابه دستهای توبسپارد
چشم می بندم
جهانم همه « تو » میشود
مسخ میشوم
وبه تو فکر میکنم....
فقط ب توووو...♥️❤️♥️❤️♥️️

روزے میــرسَـב... بـــے هیــــچ פֿـَبـــَـــرے...

بــآ ڪولــــــہ بــــآر تَنهـــآییـَم...

בَر جـــآבـہ هــآے بـے انتهــــآے ایـטּ בنیــآے عَجیـــــب...

رآـہ פֿـــــوآهم افتـــــآב

مَـــטּ ڪــــہ غَریبـــــم...

چــــہ فَــــرقے בآرב ڪجـــــآے ایـــטּ בنیــــــآ بـآشــــم...

همـــہ جــــآے جهــــآטּ تنهـــــآیے بــــآ مَـــטּ است…

کاش....
ما هم با هم مذاکره کنیم
دو جانبه!!
تو جانب قلب مرا بگیر
و من طرف دل تو را
بعد وارد یک بازی برد-برد شویم:
تو دل مرا ببر
و من عقل و هوش تو را....

من می توانم
روزها را
بدون صحبت کردن با تو ،
و ماهها را
بدون دیدنت طی کنم ... اما
ثانیه ای نمی گذرد که
در باره ات فکر نکنم.

خیالت مثل چرت صبحگاهیست ...
مدام با خودم می گویم

ﺁﺯﺍﺭﻡ ﻣﯿﺪﻫـــــــــﯽ ..

ﺑﻪ ﻋﻤﺪ ...
ﯾﺎ ﻏﯿﺮ ﻋﻤﺪ ﺧﺪﺍﻣﯿﺪﺍﻧﺪ ...
ﺍﻣﺎ ﻣﻦ ﺁﻧﻘﺪﺭ ﺧﺴﺘﻪ ﺍﻡ ﺁﻧﻘﺪﺭ ﺷﮑﺴﺘﻪ ﺍﻡ
ﮐﻪ ﻫﯿﭻ ﻧﻤﯽ ﮔﻮﯾﻢ ...
ﺣﺘﯽ ﺩﯾﮕﺮ ﺭﻧﺠﯿﺪﻥ ﻫﻢ ﺍﺯ ﯾﺎﺩﻡ ﺭﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ ...
ﺍﺷﮏ ﻣﯿﺮﯾﺰﻡ ...
ﺳﮑﻮﺕ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﻭ ﺗﻮ ...
ﻫﻤﭽﻨﺎﻥ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﻣﯿﺪﻫﯽ ...
ﻧﻔﺮﯾﻨﺖ ﻫﻢ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻢ ...
ﺧﯿﺎﻟﺖ ﺭﺍﺣــﺘـــــ . . .
ﺷﮑﺴـــــﺘﻪ ﻫﺎ ﻧﻔﺮﯾﻦ ﻫﻢ ﺑﮑــﻨﻨﺪ ،ﮔﯿﺮﺍ ﻧﯿﺴـــﺖ … !
ﻧـــﻔﺮﯾﻦ , ﺗﻪ ِ ﺩﻝ ﻣﯽ ﺧـﻮﺍﻫﺪ ..
ﺩﻝِﺷﮑﺴـــﺘﻪ ﻫـﻢ ﮐﻪ ﺩﯾﮕﺮ ﺳــــﺮ ﻭ ﺗﻪ ﻧﺪﺍﺭﺩ

گاهی رنگ نگاهت عجیب است... نمیدانم با نگاهت بهاری شوم ،، یا چون باران در پاییز ببارم....

خــــــــــــــــدایــــــــا

این سرنوشتی که برایــــــــــم تجــــــویـــــــــز کردی

عـــــــــوارضش زیــــــــــــــاد استــــ ـ ـ

سینــــــــــــه ام میســــــــوزد

چــــــشـــمانـــــــــــــم خیس میشود

گــــــــــــلــــــــویــــــــــم میگیـــــــــرد

نفــــــــــــســـــــــم تنگ میشــــــــود

راســـــــــــــتی

خــــــــــــــــــــــــــــدا

مدتـــــــــهاست سرم درد میکنـــــــــــد

دکتــــــــــــرها میگویند:

توده ای از حـــرفهـــای نگفته در سر داری...

نگاه عاشقم را زیر این سرمای زندگی پنهان میکنم.

غم هایم را در برابر خنده هایم پنهان میکنم.

غرورم را زیر پاهایم پنهان میکنم.

مردانگی ام را در برابر نامردی هایش.

زندگی ام را برابر خوشی هایش.

و سرنوشتم را به دستان مهربانش میسپارم

قلب شیشه ای ام را به قلب سنگی اش هدیه میدهم تا بلکه بشکند دل سنگش.

من تمام زندگی ام را به او هدیه کردم….

بی آن که نگاهم کند ازم گذشت و رفت…..

مـــــــــــــــــــــــــــــــن..؟!

چه دوحرفیه وســــــــــــــوسه انگیزیست…..

این من! نه زیبایم ، نه مهـربانم….نه عـاشق و نه محتاج نگاهی…!

فقط برای خودم هســــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــتم…خود خودم ! مال خودم !

صــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــبورم و عجول!!

سنگین…سرگردان…مـــــــــــــــــــــــــــــغرور…لجباز….با یک پیچیدگی ساده و مقداری

بی حوصـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــلگیه زیــــــــــــــاد!!!

و برای تویی که چــــــــــــــــــــــــــهره های رنگ شده را می پرستی,

نه سیـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــرت آدمی ,

هیــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــچ ندارم.

راهــــــــــــــــــــت را بگیــر و بـــــــرو

وقتی یــه زن بــــاهــــات بــــحــــث مـــیـــکـــنــــه،

غــــر مــیــــزنـــه،قـــهــــــــــر مــــیـــکـــــنــــه،

دلـش مـــیــگــیــره،از دســتــت گــریــه مـــیـــکــنـــه،

خـــوشــحــال بـــــــــــــــاش!

بــــــراش مــــــــهــــــــمــــــی کـــه ایـــنـــجـــوریــــه!

اگــــــــه هــــمــــش صـــــــدات مــــیـــــکـــــنــــه،

اگـــــه دوســـــش داری،ذوق کــــــــــــــــــــن..

چـــــــون خــــــــیـــــــلی دوســـــتــــــــت داره

ســــــــکـــــــــوت یــــــه زن خـــیــــلــــی مـــــعــــنــــی داره

یـــــــعـــــنــــی:خــــــــــســــــتــــــــه شــــــــده …

دیـــــــــــگــــــــه کـــــــم آورده ..

یـــــــعــــنـــــــی :نــــــــــا امــــیــــد شــــده

اگــــــــه مــــــــــردی..

قـــــــــدر مـــــهـــــــربـــــــونـــــــیـــــاش رو بـــــــــدون..

بـــذار، از ابـــراز عــــشـــقـــــش بـــه تــــو انـــــــــرژی بــــگـــیـــره

بــــذار واســـــت بــــخــــنــــده و تــــو بــــهـــش بـــگو

کـــه عــــاشـــــــــــــقِ خــــنـــــــده هــــــــاشــــــی

بــــــــــــهــــــــش بـــگو چــــقــــدر دوســـــــــش داری

زن بـــــــــــه هـــمــــیــــن راحــــتــــی آروم مــــیــــگـــیــــره

تـــــو فــــقــــط یــــه کــــم مـــــــــــــــــــــــرد بـــــــــــــاش…

گاهی دلم می خواهد

بهانه های الکی بگیرم…

به هوای آغوش تو…

شانه های تو….

که بعد، تو…

آرام…

خیلی آرام…

در گوشم زمزمه کنی…

ببین من عاشقتم….

و من از خود بی خود شوم ….

برم سراغ رویاهایم…..

درست زمانی که در آغوش تو ام …

و تو برایم عاشقانه هایت را زمزمه میکنی …

من ﮐﻪ ﻧﻤﯿﺨﻮﺍﺳﺘـــﻢ ﺑﮕـﻮﯾـــــــﻢ

ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻡ ..

اما ..

ﺍﻣـــــﺎﻥ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﭼﺸـــــــم هــــا،

ﺍﯾﻦ ﭼﺸـــــــم هــای ﺩﻫــﻦ ﻟـــﻖ!

منبع : سایت یک فنجان قهوه به طعم تلخ زندگی