پاییـز فقط بویِ بارانُ صدایِ خـرد شدنِ برگ ها که نیــست...
تویِ هـرلحظه اش....
تویِ خنکایِ مهــر
و سردیِ آبان
و سوزِ آذرَش....
و تویِ قطره قطره یِ بارانش....
عطرِ رفتن پیچیده و پایِ مانــدن لغزیده است....
پاییــز که فقـط عاشقانـه نیست...
غمهایش
و رفتــن هایش...
غمگین ترینِ فصلنــامه هاست....

فراموشی کم کم در وجود آدم رخنه میکند،

اول یک لحظه فراموشش میکنی،

بعد یک دقیقه، یک ساعت، یک روز، یک هفته، یک ماه، یک سال،

و به خودت می‌آیی و میبینی که سال‌هاست که فراموشش کرده‌ای و

ساعت را نگاه میکنی

و تنها یک دقیقه گذشته است

عاشق تو به صد دلیل این دل مبتلای من
بوسه زنم به نقش تو تا بشوی جلای من

در طلبت تا به سحر چشمه ی شور میشوم 
سجده کنم به درگهت بگذری از جفای من

جان بدهم به پای تو گر بدهی مراد من 
زنده شوم به عشق تو گر بشوی برای من

عاشق عشق تو شدم ای نگهت قرار دل
گر نشوی نفس مرا، این بشود جزای من

وای به من اگر شبی در ره من قدم نهی 
تشنه ی آغوش توام ای همه ی هوای...

هیچ اندیشه ای زشت نیست؛
اندیشه ای که اجبار شود زشت میشود
هیچ فردی زشت نیست؛
فردی که زیبا نیاندیشد زشت میشود
انسانها همه با محبت اند؛
انسانی که اراده اش را تحمیل میکند، ظالم است
انسانها همه عاشقند،
انسانی که نیاموخته عشق بورزد، بیتفاوت است
انسانها همه خوشبخت اند؛
انسانی که در رویای خوشبختی دیگران بسر میبرد، احساس بدبختی دارد
انسانها همه شادند؛
انسانی که نیاموخته شادی را لمس کند، افسرده و غمگین است

من همان خانه‌ی قدیمی‌ام
از همان که پنجره‌های هفت‌رنگش
رو به فیروزه‌ی حوض باز می‌شود
و نسترن‌ها عاشقانه دیوار را چسبیده‌اند
از همان خانه‌ها
که چهارزانوی مادربزرگ را دوست دارد
و انجیر بر شاخه‌های درخت
آواز می‌خواند
از همان‌ها
که کبوتری به سقفِ ایوانش لانه می‌سازد
و جوجه‌هایش تمامِ روز
با دهانی باز
در انتظارِ پرکشیدنِ مادرشان
جیرجیر می‌کنند
همان خانه‌ایی که از گریه می‌لرزد و
لولای وارفته‌ی درَش
تا باز شدن به روی تو دوام می‌آورد
من همان خانه‌ام که طاقچه‌ی کنجِ اتاقم
جانمازِ مادرم را در آغوش گرفته است
و آیینه و شمعدانِ نقره‌ای را
به شانه‌اش دوست دارد
و آرام نفس می‌کشد
تا بر زمینِ مهربانم قدم گذاری
و سینی چای را
بر گل‌های قالی به سمتت بکشی

دست بر شانه‌‌ام بخندی و
لب از دوست‌داشتنم برنداری
و شب برایم همان باشد
که تا سحرهای چند سالِ بعد
ماه را در کاشیِ حوض و
آسمان را در چشم‌های تو ببینم
و خسته می‌شوم
خسته می‌شوم
اگر یک‌روز ماه را در نگاهت نبینم
و آسمان از حافظه‌ی حیاطم برود
باران ببارد
و من به‌ سختی اشک بریزم
و تکه‌های سقفم را
بر سرِ نبودنت آوار کنم
که فروریختنِ تکه‌های این دل ،
آغازِ ویران‌شدگی‌ست

دوست دارم با تو باشم عیب این خواهش کجاست؟
باتو بودن ، شعر خواندن، کس نگفته نا بجاست

از تو گفتن یا شنیدن ازلبت ، تا خواب صبح
حرف های عاشقانه با تو گفتن کی خطاست؟

لب به لب، لبریزعشقت ،گرشود احساس من
بازیِ شب زنده داری با لبانت ، دلرباست

مست ومدهوشم کنی با غمزه ای حتی به چشم
دل به اعجازدو چشمت بس به می، بی اشتهاست

دوست دارم با تو گویم از کلامی با سه حرف
عین وشین وقاف ودیگرهیچ حرفی.،کین رواست

قصدم ای یار این نبود کزتو، سراید این غزل
عشق پاکت بی محابا زد به دل این حرف راست

#امیر_شهبازی

زلف بر بــــاد مـــده تا ندهی بر بـــادم
نــاز بنیـــــاد مکن تــا نکنی بنیـــــادم

می مخور با همه کس تا نخورم خون جگر
سـر مکش تا نکشد سـر به فلک فریــادم

زلــف را حلقـه مکن تا نکنی در بنــــدم
طـــره را تـــاب مده تا ندهی بر بـــادم

یـــار بیگانه مشـو تا نبـــری از خویشم
غم اغیــار مخــور تـا نکنی ناشـــــادم

#غزلیات_حافظ

دیوانه منم. . .
که هربار مرا از خود می رانی
بازهم عاشقانه می خواهمت
همانی که مدت هاست
بدخلقی هایت را به دل نمی گیرد

دیوانه منم
که در نبودنت
شبی هزاربار می میرم و زنده می شوم
همان که
دل کندن را بلد نیست
آری دیوانه منم . . .

جایی نوشته بود :
با دیوانگان مهربان باشید
آنان را دوست بدارید
درعجبم
چرا تو دوستم نداری . . !
من که دیوانه ای بیش نیستم . . .

تاسوعا وعاشورا تمام شد
به خانه هایتان بروید.
مهیا شوید برای آنچه بوده اید.
حسین را هم درون پستوهایتان پنهان کنید تا سال دیگر.
چون علم و کتل و نخل و زنجیرهایتان.
اکبر و اصغر و قاسم و عباس را هم!
عباس را نه!
به کارتان می آید.
برای قسم خوردنتان هنگام دروغ‌.
برای گاه خطرهایتان.
زمانی که میخواهید سر دیگری را کلاه بگذارید و شاهدی میخواهید.
فردا صبح هم کرکره مغازه هایتان را بالا بدهید.
در بنگاههایتان را باز کنید و یک لایتان را چهارلا حساب کنید.
کلاه هایتان را آماده کنید برای اینکه دوباره تا خرخره سرمردم بگذارید.
آنچه این روزها خرج نذری هایتان کردید، خرج شربت و چای و مرغ و برنجتان، به یکباره جبران کنید 
بروید و حسین و دردهایش را به حال خود بگذارید.

خسته ام اما بخواهی، تکیه گاهت می شوم
بین تنهایی ِ آدم ها، پناهت می شوم 
یک شب از دنیا به عشقت، دست ِ خود را می کشم
در هوای خانه ای تاریک، ماهت می شوم 
تا نگاهم می کنی از شوق، می ریزد دلم
خیره در آئینه ی، چشم سیاهت می شوم
با تو دنیا تیره و تاریک هم، باشد خوش است
تو فقط عاشق بمان ... فانوس راهت می شوم
گاه ابرم ... گاه باران ... گاه شیرین ... گاه تلخ ...
همدم حال و هوای، گاه گاهت می شوم 
بی تو مردن آخرین درد من از، این لحظه هاست
در کنار تو شبی از مرگ، راحت می شوم.....

گاهی باید....

گاهـــــے آنلاینـــــیم

بـــــے هیچ دلیلـــــے

نـہ ڪســـــے هست ڪہ حرف بزنــے

نـہ چیزۍ هست ڪہ بنویســـے

گاهـے تۅے دنیاے حقیقـے ڪہ ڪم میارے

میاے تۅے دنیاۍ مجازۍ

ڪہ شاید حضورت حس بشـہ

شاید یڪے بفهمــہ هستـــے

گاهـے تنها جایــے ڪہ میتونـے باشـے

همین دنیاۍ مجازی

اگـہ توے زندگیت...
یه دوست خوب داشته باشـے
خیلے خوبـہ...
حالا اگہ اون 
دوستت همسـرت باشـہ؛
خوشبخت ترینے...
پس اول سعی ڪن 
خودت براے همسرت؛
بهتریـن دوست باشے...

دلم‌...
نگاهت را میخواهد،
اندکی هم لبخندت،
تاباور کنم،زندگی زیباست!
کمی هم دوستت دارم...
گفتنت را،برای زنده ماندنم!
میبینی چه کم توقع ام...

هر روز و شب که از تو دلگیرم 
همان وقتهایی که حس میکنم 
زمین و زمان بر سرم آوار شده است 
با خودم میگویم 
از فردا جور دیگری خواهم بود 
از فردا دوستش نخواهم داشت٬٬٬٬
اما فردا که میشود 
باز روز از نو روزی از نو 
این بار جور دیگری شده ام
فقط کمی 
بیشتر و بیشتر دوستت دارم.

 دلتنگم 

درست مثل حالِ درختان شهریور 

که از ترس پاییز 

محکم دستِ برگ ها گرفته اند ...

اما 

امان از پاییز که رنگ هارا عوض می کند ...

عشق ها را عاشقانه تر می کند ...

زمین را تر می کند 

تنها را تنها تر ..

و دلتنگ را دیوانه ....

 بــخــشــــیــدمــــــتــ.....

همــــــــانــ روزے ڪــــــه تــنــــهایـــــم گــذاشــتــــیــ.....
همــــــــانــ روزے ڪـــــه فــهـــــــمــیــدم دیـــــگــر خــســتــه ایــ....
همــــــانــ لــحــظـــــــه اے ڪـــــه گــفــتـــــے مــیــخــواهے بــروے بــخــشــیــدمــتــ...

اما دلـــــــم را هرگــز نــمــے بــخــشــمــ.....
ڪه ایــنــگــونــه بــه ڪــســــــے دلــبـــــــســتــه ڪــه هیــچــــگــاه دوســتـــــش نــداشــتــ.....

 با من بیعت کن!

تا در غدیر ِ چشمانت؛

عالمی را

به رسالت تو،

مومن کنم...

حضرت ِ چشمهایِ مرد اَفکَن!

رسول ِ عشق های جانانه!

همه‌ ی شهر 
از این قصه خبر دار شدند

غصه ‌ی هجر منِ
خسته به یارم نرسید

رسم عاشق شدن
این است که تنها باشی

دلکم حوصله کن
گرچه به وصلت نرسید

گاهی دست خودم نیست 
می دانم ماندنی نیست 
گل سرخ 
اما هرثانیه برای گلبرگهایش نگرانم 
دست غریبه نا مهربان است و
قلب او ظریف 
کاش میفهمید دستی که به سمت او می آید برای چیدنش می اید 
اما من دوستش دارم .

زندگی با ماجراهای فراوانش،

ظاهری دارد به سان بیشه ای بغرنج و در هم باف

ماجراها گونه گون و رنگ وارنگ ست؛

چیست اما ساده تر از این، که در باطن

تار و پود هیچی و پوچی هم آهنگ است؟

من بگویم، یا تو می‌گویی

هیچ جز این نیست؟

تو بگویی یا نگویی، نشنود او جز صدای خویش

♥ ـ هی فلانی! زندگی شاید همین باشد

یک فریب ساده و کوچک

آن هم از دست عزیزی که تو دنیا را

جز برای او و جز با او نمی‌خواهی...♥ 

حضرت عشق بفرما که دلم خانه توست

سر عقل آمده هر بنده که دیوانه توست

دل من اگر که از عشق نصیبی دارد

حضرت عشق به من لطف عجیبی دارد

بگذارید، بگذارید که بیمار بماند این دل

با تب عشق دلم حال غریبی دارد

لحظه میمیرد و من آخر سر میپوسم

عشق ای ناجی من دست تو را میبوسم

بی وجود تو سعادت نشود حاصل من

تا نفس هست تو ای عشق بمان در دل من

شور دیدار تو اگر شعله به دل‌ها بكشد
رود را از جگر كوه به دریا بكشد

گیسوان تو شبیه ‌است به شب اما نه!
شب كه اینقدر نباید به درازا بكشد

خودشناسی قدم اول عاشق شدن است
وای بر یوسف اگر ناز زلیخا بكشد

عقل، یكدل شده با عشق، فقط می ‌ترسم
هم به حاشا بكشد هم به تماشا بكشد

زخمی كینه‌ ی من! این تو و این سینه‌ی من
من خودم خواسته‌ام كار به اینجا بکشد

یكی از ما دو نفر كشته به دست دگری‌است
وای اگر كار من و عشق به فردا بكشد

حال با پای خودت سر به بیابان بگذار
پیش از آنی که تو را عشق به صحرا بکشد

#فاضل نظری

#غزل جدید

تصویر هاي خوشگل و اخیر عاشقانه از زوج هاي احساسی را

برای شما در آلبوم زیر به نمایش گذاشته ایم که دیدن میکنید. 

لطفا به ادامه مطالب مراجعه فرمایید

مرد بايد با وجود همه ي غرورش،مهربون باشه… 

باوجود همه ي لجبازيش،وفادار باشه… 

باوجود همه ي خستگي هاش،صبور باشه… 

باوجود همه ي سختي هاش،عاشق باشه… 

مرد بايد محکم باشه… 

بايد تکيه گاه همسرش باشه… 

مرد بايد،”مـــرد” باشه… 

همين….

وقتی که احساس تنهایی می کنید و به تنگ آمده اید

احتمال آن که انتخاب ها ی ضعیف تری بکنید ، بالا می رود

استیصال برای دوست داشتن آدم را به کجا که نمی کشاند

با شکم خالی به خرید نروید چون هر غذای ناسالمی را انتخاب خواهید کرد !

از دری که تو می آیی ، اندوه می رود

اما تنهایی ، دری مخفی دارد

که جای آن عوض می شود

هر بارکه می روی

از دری تازه با من سخن می گوید !

چه دردی بیشتر از این که دردم را نمیدانی
به چشمم خیره میگردی ولی غم را نمیخوانی

چه باشی یا نباشی من برایت آرزو کردم
چه دردی بیشتر از این که این ها را نمی دانی

برایم روز روشن بود میدانستم از اول
که میاید چنین روزی که میگوئی نمیمانی

برای من که بعد از تو ندارم شاخه ی سبزی
چه فرقی میکند دیگر هوای صاف و بارانی

شبیه موریانه،خاطرت در ذهن می ماند
که میپوسد مرا کم کم به آرامی و پنهانی

دل آئینه ام حتی اگر کوهی شود آخر
به سنگی،خرد می گردد به یک لحظه به آسانی

چه میدانی؟تمام پیکرم چون شمع می سوزد
که امشب در دلم برپاست یک شام غریبانی

شاعر:رضا خادمه مولوی

در ادامه مطلب تصاویر زیبای الهام بخش بهمراه جملات زیبا و آموزنده برای شما عزیزان گذاشتم امیدوارم که خوشتون بیاد.

تا زمانی که هر صبح 
چشمان خود را با کینه باز کنیم و 
آدم های خاطرات ِتلخ را زنده نگه داریم 
و در ذهن خود هر روز محاکمه شان کنیم ، 
رنگ آرامش را نخواهیم دید ! 
گاه باید چشم ها را بست 
و از کنار تمام بد بودن ها گذشت . 
مهم نیست … 
امروز روز دیگریست 
قدری شادی با خود به خانه ببر . 
راه خانه ات را که یاد گرفت ، 
فردا با پای خودش می آید 
شک نکن … 

سلامتیه مخاطب خاصت . . .

همون که اومده تو زندگیت و . . .

آیندت و احساست و گند زده رفته . . .

ولی باز هم به یادشی ! . . .

 ●✦ گاهــــــــــــــــــــــی ✦●

●✦ حتـــــــی با شنــــــیدن اســـــم تــ❤ــو ✦●

●✦ قـلبــــــــم تــند تنـــد میزنــه ✦●

●✦ بدنـــم گـرم میــــــشه ✦●

●✦ تــ❤ــو با مــــــن چـیکار کـردی عشـــــــقم ؟ ✦●

●✦ این هــــمه شــیـــــدایی فــــــقط با شــــنیدن یه اســــم ✦●

●✦ به اســـــــــمت قســــــم ✦●

●✦ تـــو واسـه من یــه حـــــــس دیـگه ای ✦●

●✦ یــه حـس تکــــــــرار نـشدنی ✦●

وقتی یــه زن بــــاهــــات بــــحــــث مـــیـــکـــنــــه،

غــــر مــیــــزنـــه،قـــهــــــــــر مــــیـــکـــــنــــه،

دلـش مـــیــگــیــره،از دســتــت گــریــه مـــیـــکــنـــه،

خـــوشــحــال بـــــــــــــــاش!

بــــــراش مــــــــهــــــــمــــــی کـــه ایـــنـــجـــوریــــه!

اگــــــــه هــــمــــش صـــــــدات مــــیـــــکـــــنــــه،

اگـــــه دوســـــش داری،ذوق کــــــــــــــــــــن..

چـــــــون خــــــــیـــــــلی دوســـــتــــــــت داره

ســــــــکـــــــــوت یــــــه زن خـــیــــلــــی مـــــعــــنــــی داره

یـــــــعـــــنــــی:خــــــــــســــــتــــــــه شــــــــده …

دیـــــــــــگــــــــه کـــــــم آورده ..

یـــــــعــــنـــــــی :نــــــــــا امــــیــــد شــــده

اگــــــــه مــــــــــردی..

قـــــــــدر مـــــهـــــــربـــــــونـــــــیـــــاش رو بـــــــــدون..

بـــذار، از ابـــراز عــــشـــقـــــش بـــه تــــو انـــــــــرژی بــــگـــیـــره

بــــذار واســـــت بــــخــــنــــده و تــــو بــــهـــش بـــگو

کـــه عــــاشـــــــــــــقِ خــــنـــــــده هــــــــاشــــــی

بــــــــــــهــــــــش بـــگو چــــقــــدر دوســـــــــش داری

زن بـــــــــــه هـــمــــیــــن راحــــتــــی آروم مــــیــــگـــیــــره

تـــــو فــــقــــط یــــه کــــم مـــــــــــــــــــــــرد بـــــــــــــاش…

بعد من با یاد من افسوس می ماند بجا

در میان کلبه ها فانوس می ماند بجا

میرم تا گم شوم در جاده های ناشناس

کسی نمی  یابد مرا ، افسوس می ماند بجا

« بعد من با یاد من »

تماس بگیر با آسمان و پروردگارش : )
خط های زمین همگی مشغول است !!

………

دلت که گرفت، دیگر منت زمین را نکش
راه آسمان باز است، پر بکش
او همیشه آغوشش باز است

یعنی کی میشه که تو رو من بغل کنم ؟؟

لپای ناز و تپلتو بچلونم ؟؟

با دندون هام هر دیقه دستات رو گاز بگیرم؟

هر دیقه لپتو دستاتو پاهاتو ماچ کنم؟

طوری بغلت کنم که مردم یه جوری نگام کنن ک انگار دیوونم؟

کی میشه موهاتو برات ببافم ....ناخوناتو برات لاک بزنم ..؟

لباسای خوشگل تنت کنمو ببرمت بیرون ؟

دوتایی بریم خریدو دس رو هرچی گذاشتی برات بخرم ؟!

شبا برات قصه بگم تا خوابت ببره ...

صبا با موهای ژولیده و چشای پف کرده از خواب پاشیو من هی قربون صدقه صدای خواب آلودت بشم !

انقد باهات بازی کنم ک از خستگی ولو شی تو بغلم‌..!

کاری کنم ک هر روز زندگیت پر از خاطره بشه ...

کاری کنم ک هیچوقت دلت نخواد بزرگ بشی ..

و انقد دوست داشته باشم ک روزی صد بار بهم بگی "توبهترین مامان دنیایی"

خسته‌تر از صدای من، گریه‌ی بی‌صدای تو

حیف که مانده پیش من، خاطره‌ات به جای تو

رفتی و آشنای تو، بی‌تو غریب ماند و بس
قلب شکسته‌اش ولی پاک و نجیب ماند و بس

طعنه به ماجرا بزن، اسم مرا صدا بزن
قلب مرا ستاره کن، دل به ستاره‌ها بزن

تکیه به شانه‌ام بده، دل به ترانه‌ام بده
راوی آوارگی‌ام، راه به خانه‌ام بده

یک‌سره فتح می‌شوم، با تو اگر خطر کنم
سایه‌ی عشق می‌شوم، با تو اگر سفر کنم

شب‌شکن صد آینه با شب من چه می‌کنی؟
این همه نور داری و صحبت سایه می‌کنی

وقت غروب آرزو بهت مرا نظاره کن
با تو طلوع می‌کنم ولوله‌ای دوباره کن

با تو چه فرق می‌کند زنده و مرده بودنم
کاش خجل نباشم از زخم نخورده بودنم

دکتر افشین یداللهی

بهونه كه میگیره

نق كه میزنه

بى حوصله كه میشه

یعنى "دلتنگه"

قهركه میكنه

لوس كه میشه

یعنى "بى تابه"

یعنى "كم دارتت"

به همین سادگى!!!!!!!!!

زیادپیچیده نیست فهمیدن حال زنى كه عاشق شده...

تک پَرِه کَسی نَباش کِه دَمپَرِه هَمَس...!!!

ورود ﺍﻣـــﺎﻡ ﺯﻣـــﺎﻥ ﻣــﻤـﻨـﻮﻉ ! 

ﺷـﯿـﺸﻪ ﻫـﺎﯼ ﻣـﺸـﺮﻭﺏ ﺭﺍ ﺳـﻔـﺎﺭﺵ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﻡ ﺧــﺪﺍ ﮐـﻨـﺪ ﺗـﺎ ﻓــﺮﺩﺍ ﺁﻣــﺎﺩﻩ ﺷـﻮﻧـﺪ . . . 

ﺑـﻬـﺘــﺮﯾـﻦ ﺗـﺎﻻﺭ ﺷـﻬـﺮ ﺭﺍ ﺁﺫﯾـﻦ ﺑـﺴـﺘﻪ ﺍﻡ ،

ﺧـﻮﺑـﯽ ﺍﯾـﻦ ﺗـﺎﻻﺭ ﺍﯾـﻦ ﺍﺳـﺖ ﮐـﻪ ﮐﺎﺭﯼ ﻧـﺪﺍﺭﻧـﺪ ﻣـﺠـﻠﺲ ﻣـﺨـﺘـﻠﻂ ﺑـﺎﺷـﺪ ﯾـﺎ ﺟــﺪﺍ !

ﭼـﻨـﺪ ﺗـﺎ ﺍﺯ ﺩﻭﺳــﺘـﺎﻧـﻢ ﮐـﻪ ﺧــﻮﺏ ﻣـﯿـﺮﻗـﺼـﻨـﺪ ﺣـﺘـﻤـﺎ ﺑـﺎﯾـﺪ ﺑـﺎﺷـﻨﺪ

ﺗـﺎ ﻣﺠﻠﺲ ﮔـﺮﻡ ﺷـﻮﺩ . . . ﺁﺧــﺮ ﺷــﻮﺧـﯽ ﻧـﺒـﻮﺩ ﮐـﻪ ﺷــﺐ ﻋــﺮﻭﺳـﯽ ﺑــﻮﺩ !

ﻫـﻤـﺎﻥ ﺷـﺒـﯽ ﮐـﻪ ﻫــﺰﺍﺭ ﺷـﺐ ﻧـﻤﯿﺸـﻮﺩ

ﻫــﻤـﺎﻥ ﺷـﺒﯽ ﮐـﻪ ﻫـﻤـﻪ ﺑـﻪ ﻫـﻢ ﻣـﺤــﺮﻣـﻨـﺪ . . .

ﻫـﻤـﺎﻥ ﺷـﺒﯽ ﮐـﻪ ﻭﻗـﺘﯽ ﻋــﺮﻭﺱ ﺑـﻠﻪ ﻣـﯿﮕـﻮﯾـﺪ

 ﺑـﻪ ﺗـﻤـﺎﻣﯽ ﻣـﺮﺩﺍﻥ ﺩﺍﺧﻞ ﺗـﺎﻻﺭ ﮐﻪ ﻧﻪ ، ﺑــﻪ تـمام ﻣــﺮﺩﺍﻥ ﺷـﻬــﺮ ﻣــﺤـﺮﻡ ﻣـﯿـﺸـﻮﺩ

ﺍﯾـﻦ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻓـﯿـﻠـﻢ ﻫـﺎﯾـﯽ ﮐـﻪ ﺩﺭ ﻓـﻀﺎﯼ ﺳـﺒـﺰ ﺩﺍﺧـﻞ ﺷـﻬـﺮ ﻣـﯿـﮕـﯿـﺮﻧـﺪ ﻓـﻬـﻤـﯿـﺪﻡ ! 

ﻫــﻤـﺎﻥ ﺷـﺒﯽ ﮐـﻪ ﻓــﺮﺍﻣـﻮﺵ ﻣـﯿـﺸـﻮﺩ ﻋــﺎﻟـﻢ ﻣـﺤـﻀـﺮ ﺧــﺪﺍﺳـﺖ 

ﺁﻫـﺎﻥ ﯾــﺎﺩﻡ ﺁﻣــﺪ !

ﺍﯾــﻦ ﺗـﺎﻻﺭ ﻣـﺤـﻀـﺮ ﺧــﺪﺍ ﻧـﯿـﺴـﺖ ، ﺗـﺎ ﻣﯽ ﺗـﻮﺍﻧـﯿﺪ ﻣﻌﺼﯿﺖ ﮐﻨـﯿـﺪ ! 

ﻫـﻤـﺎﻥ ﺷـﺒﯽ ﮐـﻪ ﺩﺍﻣــﺎﺩ ﻫــﻢ ﺁﺭﺍﯾـﺶ ﻣﯿـﮑـﻨـﺪ . . .

ﻫـﻤـﻪ ﻭ ﻫـﻤـﻪ ﺁﻣـــﺪﻧــﺪ ﺣـﺘﯽ خـــان دایـی ﻭ . . .

ﺍﻣــﺎ . . .  ﮐﺎﺵ ﺍﻣــﺎﻡ ﺯﻣــﺎﻧـﻤـﺎﻥ نـیـز می آمــد ،ﺣــﻖ ﭘــﺪﺭﯼ ﺩﺍﺭﺩ ﺑــﺮ ﻣــا !

ﻣــﮕـﺮ ﻣـﯿـﺸـﻮﺩ ﺍﻭ ﻧـﺒـﺎﺷــﺪ ؟ 

ﻋــﺮﻭﺱ ﺑــﺮﺍﯾـﺶ ﮐـﺎﺭﺕ ﺩﻋــﻮﺕ ﻧـﻔـﺮﺳﺘـﺎﺩﻩ ﺑـﻮﺩ ،ﺍﻣـﺎ ﺁﻗـﺎ ﺁﻣــﺪﻩ ﺑـﻮﺩ . . .

ﺑـﻪ ﺗـﺎﻻﺭ ﮐـﻪ ﺭﺳــﯿـﺪ ﺳـﺮﺩﺭ ﺗـﺎﻻﺭﻧــﻮﺷـﺘﻪ ﺑـﻮﺩﻧﺪ : ﻭﺭﻭﺩ ﺍﻣـﺎﻡ ﺯﻣـﺎﻥ ﻣـﻤـﻨـﻮﻉ ! 

ﺩﻭﺭﺗــﺮﻫـﺎ ﺍﯾـﺴـﺘـﺎﺩ ﻭ ﮔـﻔـﺖ : ﺩﺧـﺘـﺮﻡ ﻋــﺮﻭﺳﯿـﺖ ﻣـﺒـﺎﺭﮎ ﻭﻟـﯽ . . . 

ای کاﺵ ﮐﺎﺭﯼ ﻣـﯿـﮑﺮﺩﯼ ﺗـﺎ ﻣـﻦ ﻫـﻢ ﻣـﯽ ﺗـﻮﺍﻧـﺴـﺘـﻢ ﺑـﯿﺎﻡ . . .

ﻣـﮕﺮ ﻣـﯿﺸـﻮﺩ ﺷـﺐ ﻋـﺮﻭﺳـﯽ ﺩﺧـﺘـﺮ ﭘـﺪﺭ ﻧـﯿـﺎﯾـﺪ ، ﻣـﻦ ﺁﻣــﺪﻡ ﺍﻣـﺎ . . .

ﮔـﻮﺷـﻪ ﺍﯼ ﻧـﺸـﺴـﺖ ﻭ ﺩﺳـﺖ ﺑـﻪ ﺩﻋــﺎ ﺑـﺮﺩﺍﺷــﺖ 

ﻭ ﺑــﺮﺍی خــوشبـخـتی ﺩﺧـﺘـﺮﮎ ﺩﻋــﺎ ﮐــﺮﺩ

ﭼـﻪ ﻇــﺎﻟـﻤـﺎﻧـﻪ ﯾـﺎﺩﻣــﺎﻥ ﻣـﯿـﺮﻭﺩ ﮐـﻪ ﻫـﺴـﺘـﯽ !

ﻣـﺎ ﮐـﻪ ﺭﻭﺯﯼ ﻣـﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺳﻔـﺮﻩ ﺗـﻮ ﻣـﯽ ﺑـﺮﯾـﻢ ﻭ ﻣﯽ ﺧــﻮﺭﯾـﻢ

ﺑـﺎ ﺷـﯿـﻄﺎﻥ ﻣﯽ ﭘــﺮﯾـﻢ ﻭ ﻣﯽ ﮔــﺮﺩﯾــﻢ . . . 

ﻣـﯿـﺪﺍﻧـﻢ ﮔـﻨﺎﻩ ﻫـﻢ ﮐـﻪ ﻣـﯿـﮑـﻨـﯿـﻢ ، ﺑـﺎﺯ ﺩﻟـﺖ ﻧـﻤﯽ ﺁﯾـﺪ

ﻧـﯿﻤـﻪ ﺷـﺐ ﺩﺭ ﻧـﻤـﺎﺯ ﺩﻋــﺎﯾـﻤــﺎﻥ ﻧـﮑـﻨﯽ ! 

ﻣـﺎ ﺣــﻮﺍﺳـﻤـﺎﻥ ﭘـﺮﺕ ﺍﺳـﺖ ﮐـﻪ ﻓــﺮﺍﻣـﻮﺵ ﻣﯿـﮑـﻨـﯿـﻢ ﺷـﻤـﺎ ﺭﺍ . . .

ﺍﻣـﺎ ﺷـﻤﺎ ﺧـﻮﺏ ﯾـﺎﺩﻣـﺎﻥ ﻣـﯿـﮑﻨﯽ . . . 

« اللــــهــم عجــــــــــــــــل لوليكــــــــــــــــــــ الفــــــــــــــــــــرج »