من همان قفلم که از اول کلیدم گم شده

بی تو ای دست گشایشگر امیدم گم شده

مثل یک خفاش ، سرگردان، شتابان، بیقرار

در دل شب آرزوهای سپیدم گم شده

خاطرات بد همیشه حک شده در خاطرم

خاطرات خوب لای سررسیدم گم شده

مانده بودی ، مانده بودم، مانده بودیم و کنون

جمله ای هستم که ماضی بعیدم گم شده

آه عشق روسیاهم تو چه کردی با خودت؟

هرچه خوبی روز اول در تو دیدم گم شده

"علی ارجمند"

می خورم حسرت به یاد لحظه های بی مثال

حسرت اتلاف عمرم درکنارت بی خیال

رفتی و با رفتنت گفتی که راحت میشوی

رفتنت اما نکرده در درونم قیل و قال

روزها با شوق دیدار تو می شد طی ولی

حال فهمیدم دل من بود عمری بی وصال

گفته بودی عاشقی و در دلت جای من است

در دلت جایی نمانده، من چه بودم خوش خیال

قلب سنگت هرچه در دل داشتی بیرون بریخت

بعد چندی آمدی بر عذر خواهی خوش خیال

میخورم سوگند که هرگز نبخشم چشمِ تو

این گناه تو بزرگ است، عفو را پس بی خیال!

گرچه رفتی و دل وجان مرا آتش زدی

آرزویم هست باشد زندگی ات بی ملال

((نظر یادتون نره))

به پاس آمدنت صبر هم چنان باقی ست

پرنده پشت سرِ ابر هم چنان باقی ست

ببین بدون تو یک عمر درد و دربدری

ببین بدون تو این جبر هم چنان باقی ست

درون خانه تاریک و بی ترانه‌ ی من

هجوم وحشی یک ببر هم چنان باقی ست

دوباره روح تو در این اتاق سرگردان  !!

همیشه جسم تو در قبر هم چنان باقی ست!

به سنگ بودن این سنگ هیچ شک نکنی

به پاس آمدنت صبر هم چنان باقی ست