غریبه
هوای دلم عجیب برایت گرفته
من و اسمانی از حرف های نگفته
راستی جسارت نباشد
تو کی می ایی؟؟؟

من شیفته میزهای کوچک کافه ای هستم
که بهانه نزدیک تر نشستن مان می شود
و من
روبروی تو
می توانم تمام شعرهای نگفته دنیا را
یکجا بگویم ...

به یک پلک تـــو مـی‌بخشم تمـــام روز و شب‌ها را
که تسکین می‌دهد چشمت غم جانسوز تب‌ها را
بخوان! با لهجه‌ات حسّی عجیب و مشترک دارم
فضا را یک‌ نفس پُر کن بـــه هــــم نگذار لب‌ها را
به دست آور دل من را چه کارت با دلِ مردم!
تو واجب را به جا آور رها کن مستحب‌ها را
دلیلِ دل‌خوشـــی‌هایم! چه بُغرنج است دنیایم!
چرا باید چنین باشد؟... نمی‌فهمم سبب‌ها را
بیا این‌بار شعرم را به آداب تو می‌گویم
که دارم یاد مــی‌گیرم زبان با ادب‌ها را
غروب سرد بعد از تو چه دلگیر است ای عابر
برای هــر قدم یک دم نگاهــی کن عقب‌ها را

زن یعنی ناز هستی در وجود
زن یعنی یک فرشته در سجود
زن یعنی یک بغل آسودگی
زن یعنی پاکی از آلودگی
زن یعنی هدیه ی مرد از خدا
زن یعنی همدم و یک هم صدا
زن یعنی عشق و هستی، زندگی
زن یعنی یک جهان پایندگی
زن یعنی اردیبهشت، فصل بهار
زن یعنی زندگی در لاله زار
زن یعنی عاشقی، دلدادگی
زن یعنی راستی و سادگی
زن یعنی عاطفه، مهر و وفا
زن یعنی معدن نور و صفا
زن یعنی راز، محرم، یک رفیق
زن یعنی یار یکدل، یک شفیق
زن یعنی مادر مردان مرد
زن یعنی همدم دوران درد
زن یعنی حس خوش، حس عجیب
زن یعنی بوستانی پر نصیب
زن یعنی باغهای آرزو
زن یعنی نعمتی در پیش رو
زن یعنی بنده ی خوب خدا
زن یعنی نیمی از مردان جدا
زن یعنی همسری خوب و شفیق
زن یعنی بهترین یار و رفیق
زن یعنی انفجار نورها
زن یعنی نغمه ی روح و روان
زن یعنی ساز موسیقی جان
زن یعنی مرهم هر خستگی
زن یعنی بهترین
وابستگى

برای یک ثانیه عاشقم باش ،

من باتری ساعتم را در می آورم….

گنجشک‌ها
از روی عادت نمی‌خوانند
سرودی دسته‌جمعی را تمرین می‌کنند
برای خوش‌آمد گفتن
به تو
باران برای تو می‌بارد
و رنگین‌کمان
– ایستاده بر پنجه‌ی پاهایش –
سرک کشیده از پسِ کوه
تا رسیدن تو را تماشا کند
نسیم هم مُدام
می‌رود و بازمی‌گردد
با رؤیای گذر از درز روسری
و دزدیدن عطر موهایت
و چقدر بی انصافیست که ما به آنها پاسخ ندهیم

●❥ اینبار میخام از تهـ دلم بگمـ  ●❥

●❥ عشقم ●❥

●❥ خوب گوش کن ●❥
●❥ نبودی ●❥
●❥ یهو اومدے تو زندگیم ●❥
●❥ چشماتو ک دیدم ●❥
●❥ دنیامو پیدا کردم ●❥
●❥ برق نگاهت ●❥
●❥ دیوونه میکنه منو●❥
●❥ آهای دنیا ●❥
●❥ اینقد ب بزرگیت نناز ●❥
●❥ ی تار موی عشقمو ●❥
●❥ با کل تو عوض نمیکنم ●❥

●❥ عاشقتم عشق ابدی من ●❥

همیشه از عشق سخن باید گفت
حتی اگر عاشق نیستی هم از عشق سخن بگو
تا دهانت به شیرین ترین شربت های جهان شیرین شود
تا خانه تاریک قلبت به چراغی که به مهمانی آورده ای،روشن شود
تا کدورت از روحت-همچو ابلیس از نام خدا-بگریزد
بی عشق هیچ سلامی طعم سلام ندارد،هیچ نگاهی،عطر نگاه…

👈تمام تو
مـــــــــال من است
و من خودخواهم
در مالـــــــکیت تو
من لجبازم
در دوست داشـــــــــتنت
من مغـــــــرورم به احساست
چون
تــــــــــــــــــــــو...
تنها تعلق معلــق در خـــــــــاطر منی
و این تمام داشتن من است.

روزی که نفس های تو
کنار نفس های من برقصد
به تولدی دیگر پاسخی خواهم داشت
و آنگاه که به زیباترین حس جهان
دستهایمان را در هم فشرده ایم،
دوستت دارم را
آرام… آرام
در گوش تو خواهم خواند.

چشمهایت را ببند
آغوشی از آن دورها
برایت هدیه آورده ام

ﮐﻨﺎﺭﺕ ﮐﻪ ﻫﺴـــــــــــــــﺘﻢ
ﻋﻤﯿــــــﻖ ﺗﺮ ﻧﻔـــــــــﺲ
ﻣﯽ ﮐﺸﻢ
ﻫﻮﺍﯼ ﺑﺎ ﻫﻢ
ﺑﻮﺩﻧﻤﺎﻥ ﺭﺍ
ﻣﯽ ﺑﻠﻌـــــــــــــﻢ
ﻭ ﻣﺒـــــﺘﻼ ﺗﺮ
ﻣﯽ ﺷﻮﻡ ...
ﻛﻨﺎﺭﻡ ﺑﻤﺎﻥ
ﺍﮔﺮ ﻣﻲ ﺧﻮﺍﻫﻲ ﺯﻧﺪﻩ ﺑﻤﺎﻧﻢ ...
ﺗﻮ ﻫﻨــﻮﺯ ﺑﺎ ﺗـﻤـﺎﻡ ﻧﺒـﻮﺩﻧـﺖ ، ﺗـﻤـﺎﻡ ﺑـﻮﺩﻥ ﻣﻨــی

ﺟﺎﻱ ﺧﺎﻟﻲ " ﺗـﻮ " ﺭﺍ ﺑﺎ ﻋﺮﻭﺳﮑﻲ ﭘﺮ ﻣﻲ ﮐﻨﻢ
ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﺗﻮﺳﺖ
ﻣﺮﺍ " ﺩﻭﺳﺖ ﻧﺪﺍﺭﺩ
ﺩﻟﺶ ﺑﺮﺍﻳﻢ ﺗﻨﮓ ﻧﻤﻲ ﺷﻮﺩ "
ﺍﺣﺴﺎﺱ ﻧﺪﺍﺭﺩ !
ﺍﻣﺎ ﻫﺮ ﭼﻪ ﻫﺴﺖ " ﺩﻝ ﺷـﮑـﺴــﺘـﻦ " ﺑﻠﺪ ﻧﻴﺴﺖ

ﺑﻪ ﺭﺍﺳﺘﯽ ﮐﻪ ﭼﻘﺪﺭ ﺷﺒﯿﻪﺍﻧﺪ ﺑﻪ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ؛
ﻋﻄﺮﻫﺎ ﻭ ﺁﺩﻡﻫﺎ
ﻫﺮﮐﺪﺍﻡ ﺑﺎ ﺑﻮﯾﯽ ﻣﺘﻔﺎﻭﺕ :
ﮔﺮﻡ
ﺗﻠﺦ
ﺷﯿﺮﯾﻦ
ﺳﺮﺩ
ﻣﯽﮔﻮﯾﻨﺪ ﻋﻄﺮ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺩﻭﺭ ﮐﻪ ﺑﺰﻧﯽ ﺑﻮﯾﺶ
ﻣﺎﻧﺪﮔﺎﺭﺗﺮ ﻣﯽﺷﻮﺩ.
ﺭﺍﺳﺖ ﮔﻔﺘﻪﺍﻧﺪ
ﺁﺩﻡﻫﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﻭﺭ ﺩﻭﺳﺖ ﺑﺪﺍﺭﯼ ﻣﺎﻧﺪﻧﯽﺗﺮﻧﺪ
ﮔﻮﯾﯽ ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺯﻫﺎ ﻧﺰﺩﯾﮑﯽ ﻟﻄﻒ ﻣﺎﻧﺪﻥ ﺭﺍ ﮐﻢ ﻣﯽﮐﻨﺪ...

برای کشتن یک زن : 
نیازی نیست حتما 
سرش داد بزنی ، ترکش کنی ، رویایش را بدزدی 
یا به او خیانت کنی !! برای کشتن یک زن کافیه 
وقتی برای تو 
پیراهن نویش را میپوشد 
فراموش کنی بگویی 
چه زیبا شده ای بانووووو .

ﺩﻝ ﺑﻪ ﻫﺮ ﮐﺲ ﻣﺴﭙﺎﺭ !!!
ﮔﺮﭼﻪ ، ﻋﺎﺷﻖ ﺑﺎﺷﺪ ....
ﺣﮑﻢ ﺩﻟﺪﺍﺭﯼ ، ﻓﻘﻂ ﻋﺸﻖ ﮐﻪ ﻧﯿﺴﺖ..
ﺍﻭ ﺑﻪ ﺟﺰ ﻋﺸﻖ ﺑﺎﯾﺪ ،
ﻻﯾﻖ ﻋﻤﻖ ﻧﮕﺎﻫﺖ ﺑﺎﺷﺪ ..... ﻭ ﮐﻤﯽ ﻫﻢ ﺑﯿﻤﺎﺭ ........
ﺗﺎ ﻧﮕﺎﻩ ﺗﻮ ﺗﺴﮑﯿﻦ ﺑﺪﻫﺪ ﺭﻭﺣﺶ ﺭﺍ.. ﺩﻝ ﺑﻪ ﻫﺮ ﮐﺲ ﻣﺴﭙﺎر...

تـــو مـــاه را

بــيـشــتــر از هــمــه دوســت مـي داشـتـي . . .

و حـــالا مـــاه هـــر شــب

تـو را بــه يــاد مــن مـي آورد ،

مـي خــواهــم فــرامــوشــت كــنــم امــا ،

ايــن مــاه بــا هــيــچ دسـتـمــالـي

از پــنـجــره هــا پـــاك نـمي شــود . . .

« رسول یونان »

کجایی؟؟!

تــــــــــــــو که نیستی همه میخواهند

جای تـــــــــــــو را پر کنند!!

بیــــــــــا!!

به همه بگو!!تــــــــــــــــــو تکرار شدنی نیستی!!!

جای تــــــــــــــــــــــــــو جز با خودت پــــــــــــــــــــر نمیشود!!!

نگاه عاشقم را زیر این سرمای زندگی پنهان میکنم.

غم هایم را در برابر خنده هایم پنهان میکنم.

غرورم را زیر پاهایم پنهان میکنم.

مردانگی ام را در برابر نامردی هایش.

زندگی ام را برابر خوشی هایش.

و سرنوشتم را به دستان مهربانش میسپارم

قلب شیشه ای ام را به قلب سنگی اش هدیه میدهم تا بلکه بشکند دل سنگش.

من تمام زندگی ام را به او هدیه کردم….

بی آن که نگاهم کند ازم گذشت و رفت…..

مـــــــــــــــــــــــــــــــن..؟!

چه دوحرفیه وســــــــــــــوسه انگیزیست…..

این من! نه زیبایم ، نه مهـربانم….نه عـاشق و نه محتاج نگاهی…!

فقط برای خودم هســــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــتم…خود خودم ! مال خودم !

صــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــبورم و عجول!!

سنگین…سرگردان…مـــــــــــــــــــــــــــــغرور…لجباز….با یک پیچیدگی ساده و مقداری

بی حوصـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــلگیه زیــــــــــــــاد!!!

و برای تویی که چــــــــــــــــــــــــــهره های رنگ شده را می پرستی,

نه سیـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــرت آدمی ,

هیــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــچ ندارم.

راهــــــــــــــــــــت را بگیــر و بـــــــرو

وقتی یــه زن بــــاهــــات بــــحــــث مـــیـــکـــنــــه،

غــــر مــیــــزنـــه،قـــهــــــــــر مــــیـــکـــــنــــه،

دلـش مـــیــگــیــره،از دســتــت گــریــه مـــیـــکــنـــه،

خـــوشــحــال بـــــــــــــــاش!

بــــــراش مــــــــهــــــــمــــــی کـــه ایـــنـــجـــوریــــه!

اگــــــــه هــــمــــش صـــــــدات مــــیـــــکـــــنــــه،

اگـــــه دوســـــش داری،ذوق کــــــــــــــــــــن..

چـــــــون خــــــــیـــــــلی دوســـــتــــــــت داره

ســــــــکـــــــــوت یــــــه زن خـــیــــلــــی مـــــعــــنــــی داره

یـــــــعـــــنــــی:خــــــــــســــــتــــــــه شــــــــده …

دیـــــــــــگــــــــه کـــــــم آورده ..

یـــــــعــــنـــــــی :نــــــــــا امــــیــــد شــــده

اگــــــــه مــــــــــردی..

قـــــــــدر مـــــهـــــــربـــــــونـــــــیـــــاش رو بـــــــــدون..

بـــذار، از ابـــراز عــــشـــقـــــش بـــه تــــو انـــــــــرژی بــــگـــیـــره

بــــذار واســـــت بــــخــــنــــده و تــــو بــــهـــش بـــگو

کـــه عــــاشـــــــــــــقِ خــــنـــــــده هــــــــاشــــــی

بــــــــــــهــــــــش بـــگو چــــقــــدر دوســـــــــش داری

زن بـــــــــــه هـــمــــیــــن راحــــتــــی آروم مــــیــــگـــیــــره

تـــــو فــــقــــط یــــه کــــم مـــــــــــــــــــــــرد بـــــــــــــاش…

گاهی دلم می خواهد

بهانه های الکی بگیرم…

به هوای آغوش تو…

شانه های تو….

که بعد، تو…

آرام…

خیلی آرام…

در گوشم زمزمه کنی…

ببین من عاشقتم….

و من از خود بی خود شوم ….

برم سراغ رویاهایم…..

درست زمانی که در آغوش تو ام …

و تو برایم عاشقانه هایت را زمزمه میکنی …

تقاص ...

به چه می اندیشی؟

به زمین یا به زمان؟

به نگاهم که در آن ... هاله ی غم

چو پرستوی سیاهی ز کران تا به کران

بال گسترده در این دشت سکوت

به چه می اندیشی؟

به هم آغوشی من با غمها

یا به این رشته ی مرواریدی

که ز چشمم ریزد؟

به چه می اندیشی؟

کاش میدانستم

به چه می اندیشی؟

که نگاه تو چنین سرد و صقیل به سراپای وجودم دلسرد

خنده ات از سر زور

و کلامت همه با فکر دلم بیگانه

به چه می اندیشی؟

از تمنای دلم بی خبری؟

من و احساس دلم دشمن سختت هستیم؟

یا تقاصیست که باید به دلت پس بدهم

بابت عاشق شدنم؟

من دلم میخواهد خانه ای داشتم پر دوست

  کنج هر دیوارش دوستانم بنشینند  ارام ارام   گل بگو.... گل بشنو

  هر که میخواهد وارد خانه ی پر عشق و صفامان گردد

  یک سبدبوی گل سرخ به ما هدیه دهد

  شرط وارد گشتن     داشتن یک دل بی رنگ و ریاست

   شرط وارد گشتن    شستشوی دلهاست

   بر درش برگ گلی میکوبم

    روی ان با قلم سبز بهار

     مینویسم:ای یار

     خانه ی دوستی ما اینجاست

     تا که سهراب نپرسد دیگر

                  خانه

                              دوست

                                               کجاست!؟!؟!

هـَـ ـرگـِــز بـِـه گــُذَشــ ـتِـهــ بـَـرنـَـگــ ـَـرد؛

اَ گـَ ـر  سـیـ ــنـدِرلــا بَـرایــ ـــ بـَـ ـردآشـ ـتَـن

کـَفـشـ ــشـ بَــرمـیـگــَشـ ـتــــ، 

هــیـچـوَقـ ـتـــ ... 

یــ ـکــــ پــِرنــسـ ـســـ نــمــیـ ـشُــد...!

نازدانه ی دلم

همه رفتند ...

همه آرام می آیند و آرام می روند

بی آنکه بدانند چطور شیشه دل را می شکنند.

همه می روند ...

بی آنکه نگاهی به عقب اندازند که من ... که تو ...

که همه ما پشت پنجره چشم به راه ایم.

همه می روند ...

نازنینم اما من همیشه با تو می مانم

تا پشت پنجره به انتظارم ننشینی

با تو می مانم تا پنجره غم گرفته دلت را شاد کنم

من در کنارت هستم

سرت را بر شانه ام بگذار

من می مانم ...

دَسـت بـ ـه “صورتـَـم” نـَزن !
می تـرسم بیـفـتـَد نِقـآب خنـدان ـی کِـه بـر چِهـره دارم
و بعــد سیـلِ اشـک هـآیـَم “تـــــو” را بـآ خـود بِبَــرد
و بـاز مَن بمـآنـ ـم و تنهــــــآیی …!

گاهی حرف ها وزن ندارد...

ریتم ندارد

آهنگ ندارد...

اما خوب گوش کن...

درد دارند

هوا آرام

شب خاموش

راه آسمان ها باز

خیالم

چون کبوترهای وحشی می کند پرواز

رود آنجا

که می بافند کولی های جادو، گیسوی شب را

تنم را

از شراب شعر چشمان تو خواهم سوخت

برایت شعر خواهم خواند

برایم شعر خواهی خواند

تبسم های شیرین تو را با بوسه خواهم چید

وگر بختم کند یاری

در آغوش تو

ای افسوس

سیاهی تار می بندد

چراغ ماه

لرزان از نسیم سرد پاییز است

هوا آرام

شب خاموش

راه آسمان ها باز

زمان

در بستر شب خواب و بیدار است …

وقتی که دیر نبود من به بودنش نیازمند شدم

وقتی که دیگر رفت من به انتظار امدنش نشستم

وقتی که نمی توانست مرا دوست بدارد من او را دوست داشتم

وقتی که او تمام کرد من شروع مردم...

وقتی او تمام شد...

من اغاز شدم وچه سخت است تنها متولد شدن مثل تنها زندگی کردن است مثل تنها مردن!

بی ﺷﻌـــﻮﺭﺗﺮﯾﻦ ﻣﻮﺟــﻮﺩ ﺩﻧﯿـــﺎ "ﺩلهـ " !!!

 ﺭﻭﺯﯼ ﻫـﺰﺍﺭﺗﺎ ﺩﻟﯿــﻞﻭ ﻣﻨﻄــﻖ ﻣﯿﺎﺭﯼ ﺑـﺮﺍﺵ ﺁﺭﻭﻡ ﻣﯿﺸـــﻪ ...

 ﺑـــﺎﺯ ﺩﻡ ﺩﻣـﺎﯼ ﺷــﺐ ﮐﻪﻣﯿـﺸــﻪ ﻣﯿﭙﺮﺳــﻪ ﭼــــﺮﺍ ... ؟؟

چه سخت میگذرد این روزها ...

این روزها که قرار است از تو که همه رویا و عشقم بودی ... 

توی خیالم یه ادم معمولی بسازم ... 

چه قدر سخته که از این به بعد وقتی اسمت میاد ... 

باید خودم رو به بی تفاوتی بزنم ... تا همه فکر کنن فراموشت کردم ...!!! 

ولی فقط خدا می دونه هنوزم با شنیدن اسمت دلم میلرزه ... 

مگه میشه به این راحتی چند سال زندگی و کلی خاطره که داشتیم و نداشتیم رو فراموش کنم ؟! 

خدایا چی میشد ارزو های هیچ کسی تبدیل به ای کاش ها تو زندگیش نمیشد ؟! 

بعد تو قراره سهمم از زندگی هزار و یک ای کاش بشه ...!!! 

ولی اگه قیمت شادی تو حسرت قلب منه ... 

با اشتیاق هر چه تمام اشک می ریزم با دیدن خوش بودنت با دیگری !!! 

فقط قول بده همیشه بخندی و شاد باشی ... 

دیدن غمت داغون تر میکنه این دل تنهام رو ... !!! باور کن ... !!! 

خدا جونم به حرمت این قلب تنهام ... مواظب عشقم باشیا ... فقط به خودت میسپارمش ... !!! 

مراقب قلب مهربونش باش که یه وقت نشکنه !!!

خیابان

شعر بلندی ست

وقتی من با قدم های تو قدم می زنم!

و شب

یکباره یکپارچه می شود،

از خواب هایی که تو را به من می رسانند

وقتی

من با چشم های تو چشم می بندم!

کاش می دانستی زندگی فردا نیست

زندگی امروز است

زندگی قصه ی عشق است و امید

صفحه ی غم ها نیست

به چه می اندیشی

نگرانی بی جاست

عشق این جا

تو این جا

و خدا هم این جاست

لحظه ها را دریاب بر لب جوی نشین

بر تن مست چمن مست بخوان

پای در راه گذار، راه ها منتظرند

تا تو هر جا که بخواهی برسی

تو بیاموز رها گشتن را تا نماند قفسی …

ریسمان پاره را می‌توان دوباره گره زد،
دوباره دوام می‌آورد..
اما هرچه باشد ریسمان پاره‌ای است!

شاید ما دوباره همدیگر را دیدار کنیم..
اما در آن‌جا که ترکم کردی،
هرگز دوباره مرا نخواهی یافت!

ﺩﻟﻢ ..ﺑـﭽـﮕﯿﻤـﻮ ﻣــﯿـﺨـﻮﺍﺩ !

ﭘـﺎﻫـای ﺷـﻨــﯽ ﺩﺳـﺘـﺎﯼ ﮐـﺎﮐـﺎﺋـﻮﯾـﯽ !

ﺩِﻟــَـﻢ ﻣــﯿـﺨـﻮﺍﺩ ﻭﻗـﺘـﯽ ﺑـلـاﻝ ﻣـﯿـﺨـﻮﺭﻡ ﮐـُـﻞ ﺻـﻮﺭﺗـﻢ ﺯﻏـﺎﻟـﯽ ﺷـﻪ!

۱۰۰ ﺑـﺎﺭ ﯾـﻪ ﺳــﺮﺳـﺮﻩ ﯼ ۱ ﻣـﺘـﺮﯼ ﺭﻭ ﺑـﺮﻡ ﺑـﺎﺯﻡ ﺧـﺴﺘـﻪ ﻧـﺸـﻢ !

ﭼـﺎﯾـﯽ ﺭﻭ ﺑـﺎ ۱۰ ﺗـﺎ ﻗـﻨـﺪ ﺑـﺨـﻮﺭﻡ !

ﺑـﺴـﺘـﻨﯽ ﻭ ﭘـﻔـﮏ ﻭ ﻟـﻮﺍﺷـک ﻮ ﺑـﺎ ﻫـﻢ ﺑـﺨـﻮﺭﻡ !

ﺳـر ﭼــﯿـﺰﺍﯼ ﻣـﺴـﺨـﺮﻩ ﺍﻧـﻘـﺪ ﺑـﺨـﻨـﺪﻡ ﺑــﯿـفـﺘـﻢ ﮐـﻒ ﺍﺗـﺎﻕ !

ﻋـﯿـﺪﯾـﺎﻣـﻮ ﺑـﺮﯾـﺰﻡ ﺗـﻮ ﺍﻭﻥ ﻗـُـﻠــَـﮏ !

کـفــش هـای پـاشـنـه بُــُــُــُـلـنـد مـامـانـمـو بـپـوشـم و راه بـرم !

ﺩِﻟــَـﻢ ﻣــﯿـﺨـﻮﺍﺩ ﺑـﺎﺯﻡ ﺭﻭ ﺩﯾـﻮﺍﺭا ﻧــﻘــﺎﺷــﯽ ﮐـﻨـﻢ !

ﺩِﻟــَـﻢ ﻣــﯿـﺨـﻮﺍﺩ ﻭﻗـﺘـﯽ ﮔـﺮﯾـﻪ ﻣـﯿـﮑـﻨـﻢ ﻣـﺎﺩﺭﻡ ﺍﺷـﮑـﻤـﻮ ﭘـﺎﮎ ﮐـﻨـﻪ ﻧـﻪ ﭘــﯿﺮﻫـﻦ ﺗـﻨـﻢ !

۱۰۰۰ ﺗـﻮﻣﻦ ﺗـﻮ ﺟـﯿـﺒـﻢ بـآﺷـﻪ ﺍﻣـﺎ ﺩﻟـﻢ ﺧــﻮﺵ ﺑـﺎﺷـﻪ !

ﻭﻟـﻢ ﮐـﻨـﯽ ﺗـﺎ ﺻـُـﺐ ﺗـﻮ ﺷـﻬـﺮﺑـﺎﺯﯼ ﺑـﻤـﻮﻧـﻢ !

ﺑـﺰﺭﮔـﺘـﺮﯾـﻦ ﺍﺷـﺘـﺒـﺎﻫـﻢ ﺍﯾـﻦ ﺑـﻮﺩ ﮐـﻪ ﺁﺭﺯﻭ ﮐـﺮﺩﻡ ﺑـﺰﺭﮒ ﺷـﻢ!!

واژه هایی که عاشقانه می شوند …

ترانه می شوند و یکی میخواند و چه دردآور است …

عاشقانه هایی که می نویسی جز او …

همه را به یاد عشقشان بیاندازد…

و تو …

همچنان بنویسی بدون این که عشق کسی باشیو یا حتی در یاد کسی …

میدونے قشنگتریـטּ احساسـ چہ وقتیہ؟

وقتے برمیگردے یواشڪے بہ عشقتـ نگاهـ ڪنے 

مے بینے ڪہ اونمـ داشتہ بهتـ نگاهـ میڪردهـ .....