ڪاش‌بودی‌تادلـم‌تنھانبود
تااسیرغصه‌ی‌فردانبود

ڪاش‌بودی‌تابرای‌قلب‌من
زندڪَی‌اینڪَونه‌بی‌معنانبود

ڪاش‌بودی‌تالبان‌سردمن
قصه‌ڪَوی‌غصه‌ی‌فردانبود

من بهایی بیشتر از سوختن پرداختم

از جهانی دل بریدم با تو امّا ساختم

مرکبی جز عشق تاب این هیاهو را نداشت

سوی این فرجام مبهم تا بخواهی تاختم

شهره ی پرهیز بودم روزگاری دورتر

پیش چشمان غزلخیزت سپر انداختم

از یقین کهنه ی دیروزها چیزی نماند

من به پای عشق کافرکیشت ایمان باختم

حیرتم افزودی و بیگانگی آموختی

حال می بینم که آری جز تو را نشناختم

حرفمان که میشد،
اســـترس تمامِ وجودم را فرا میگرفت...
نکند از دستش بدهم؟
نکند من بمانم و کوهی از خاطره؟
نکند منی که بعدِ عمری دل باختم،بشکند دلم!
نکند تمامِ دو نفره هایمان را با دیگری تکرار کند؟
تماس هایم بی پاسخ میماند ومنفورترین صدای دنیا
در گوشم تکرار میشد؛
"مشترکِ مورد نظر پاسخگو نمیباشد"
برایش مینوشتم؛
آدمیزاد است دیگر جانم بحث میکند
فرقی نمیکند مقصر کیست
همین که بحث میکنیم یعنی،
قلبمان هنوز برای هم میتپد
یعنی مهم است برایمان که شبیه یکدیگر شویم!
ارسال کردم و خواند
ولی جوابی نداد
باز نوشتم؛
-جانم؟
باز هم خواند و جواب نداد
-عزیز دل...؟
سکوت بود و سکوت!
و هیچ چیز لعنتی تر از بی پاسخ گذاشتنِ پیام نیست

قدیم ترها خودمان را قانع میکردیم که شاید پیغامم نرسیده باشد
و هی ارسال میکردیم و ارسال...
حالا اما این تکنولوژیِ لعنتی همان اندک دلخوشی را هم از ما گرفت و
با وقاحتِ تمام به ما میفهماند که ؛
خواند و پاسخ نداد
که خواند و تحقیر کردنِ تو را ترجیح داد
لعنت به تکنولوژی
لعنت به پیغامهای بی جواب...

#علی_قاضی_نظا

به كسي كينه نگيريد
دل بي كينه قشنگ است
به همه مهر بورزيد
به خدا مهر قشنگ است
دست هر رهگذري را بفشاريد به گرمي
بوسه هم حس قشنگي است
بوسه بر دست پدر
بوسه بر گونه مادر
لحظه حادثه بوسه قشنگ است
بفشاريد به آغوش عزيزان
پدر و مادر و فرزند
به خدا گرمي آغوش قشنگ است
نزنيد سنگ به گنجشك
پرگنجشك قشنگ است
پرپروانه ببوسيد
پر پروانه قشنگ است
نسترن را بشناسيد
ياس را لمس كنيد
به خدا لاله قشنگ است
همه جا مست بخنديد
همه جا عشق بورزيد
سينه با عشق قشنگ است
بشناسيدخدا
هر كجا ياد خدا هست
هركجا نام خدا هست
سقف آن خانه قشنگ است

#فریدون_مشیری 

گاهـــے
کسانــے که هزاران فرسنگ
از شما فاصله دارند،
می توانند احساس بهتری 
نسبت به کسانی که 
دقیقا کنارتان هستند،
در شما ایجاد کنند...!

حتما کسی را در زندگی دوست بدارید . چیزی را ، حتی ! فرصت بسیار کم است .
همین که چشم هامان را ببندیم و روی تخت دراز بکشیم ، دیر یا زود خوابمان میبرد و یک روز کمتر عاشق بوده ایم . اما قرار هم نیست دلمان را خرجِ بیهوده کنیم ...
آدم ها گاهی از نگرانیِ گلدانِ آب نخورده ، سفر را دیرتر می روند !
دلبستگی آدم را بزرگ می کند . حتما قرار نیست آدم به آدم عاشقی کند ...
جمعه ، برای کسانی که دوست داشتن بلد نیستند غمگین است ..!

#صابر_ابر

سجاده ات را
بگیر سمت بی کسی های خدا
سرت را آنقدر پایین نگه دار
که چشمت به حواس از نفس افتاده اش نیافتد
دستت که به دامنش رسید...
از عفت بر باد رفته دنیا بگو
گریه هایت را کش بده
تا دوباره خدا بودنش را باور کند
تا شاید دستی به سر و روی دنیا بکشد
فقط یادت باشد
به روی خودت هم نیاوری
کسانی روی غیبتش آنقدر حساب کرده اند
که صندلی خالی اش را 
وجب به وجب سند زده اند ... !
خدایا معصومیت کودکی را به ما بازگردان ...

همیشه برای من سوال است که چرا همه ی آدم ها از یک تقویم مشترک استفاده می کنند
من سال هاست ایمان آورده ام که هر آدمی تقویم خودش را دارد 
هر‌وقت به تقویم نگاه می کنم تعجب می کنم
روزها و شب های مهمی‌ را تقویم ها فراموش کرده اند
روزهایی که ما اندازه ی تمام عید ها در دلمان جشن گرفته ایم
یا حتی شبهایی که تا صبح گریسته ایم
می شناسم‌ آدم هایی را که اول زمستانشان بهار بوده 
می شناسم آدم هایی را که بهارشان سرد گذشته
هستند کسانی که روز طبیعت آرزوهایشان سوخته 
هستند کسانی که روز مقاومت زندگیشان را باخته اند 
هستند کسانی که روز جوان با یک خبر پیر شده اند
کاش هر کس تقویم خودش را داشت 
تقویم را باز می کرد
به تاریخ امروز نگاه می کرد
یادش می افتاد سال ها پیش در چنین روزی چه اتفاقاتی افتاده 
یادش می افتاد امروز چه روزی ست
یادش می افتاد عید است یا وفات
تقویم ها دروغ می‌گویند 
شاید عید من وسط پاییز باشد

یکــــــــــــــ دقیقه سکوتــــــــــــ !
بخــاطــــرِ تمــامِ آرزوهایــــی کــه در
حـــدِ یکـــــ فکـــر مانـــدنــد!!!
بخاطـــــرِ شبـــــــ هایـــی که با انـــدوه سپری کـــردیـــم ...
بخاطـــرِ قلبـــی که زیر پای کسانی که دوستشان داشتیم لِه شــــد ...!
به خاطــــرِ چشمانـــی که همیشه بارانی
ماندنــــد!!!
یکــــــــــــــ دقیقــه سکوتـــــــــــ!
به احترامِ کسانی که شـادی خــود را ...
با ناراحتــــــ کردنمان به دست آوردنــد!!!
بخاطرِ صداقتـــــــ که این روز هــا وجودش فراموش شده استــــــ ...
بخاطـــرِ محبّتــــ که بیشتر از همه مورد منت واقع گردیـــد!!!
یکــــــــــــ دقیقه سکوتـــــــــــــ !!!
به خاطـــرِ حرف هایــــی که هیچ وقتـــــــ گفته نشـــد!!!

برای احساسی که همیشه نادیــــــده گرفته شــــد !..............?


بگذآر سُ _ ک _ و _ تـ قآنون زندگی مَن بآشد...

وَقتی وآژِه هآ دَرد رآ نِمی فَهمند....

سکوتـــــــــــــ ...

و دیگر هیچ نمی گویم ...!

که این بزرگترین اعتراض دل من استـــــــــ ـ

سکوت را دوستـــــــــ دارم

به خاطر ابهت بی پایانشـــــــ ....

شنیدے میگن عَلَف باس به دھن بزی شیرین بیاد؟
پس . . .
♚واس ما شـــــیـــــرینکاری نکن عَـــزیزم♚
گــــــرگـــــــا گـــیــــــاہ خوار نـــــیــــســـتن
.
.
.
سَــنـگــینــه هًـضـْمِ مَــــن بَــرات…
بِـکِش کِـــنـــــار
مِـــرْســـی فَــدات….
.

برای دیدن ادامه متن به ادامه ی مطلب بروید...

حال ما با دود و الکل جا نمی اید رفیق

زندگی کردن به عاشق ها نمی اید رفیق

روحمان ابستن یک قرن تنها بودن است

طفل حسرت نوش ما دنیا نمی اید رفیق

دستهایت را خودت " ها " کن  اگر یخ کرده اند

از لب معشوقه هامان " ها " نمی اید رفیق

هضم دلتنگی برای موج اسان نیست

اب دریا بی سبب بالا نمی اید رفیق

یا شبیه این جماعت باش یا تنها بمان

هیچ کس سمت دل زیبا نمی اید رفیق

هر چه انسان تر باشیم زخمها عمیق تر خواهند بود..
هرچه بیشتر دوست بداریم.. بیشتر غصه میخوریم.. بیشتر فراق خواهیم کشید.. و تنهایی هایمان بیشتر خواهند شد.. شادی ها لحظه ای و گذرا هستند.. شاید خاطرات بعضی ازآنها تا ابد در یاد بماند..
اما رنجها داستانشان فرق میکند.. تا عمق وجود آدم رخنه میکنند.. و ما هرروز با آنها زندگی میکنیم..
انگار که این خاصیت انســــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــان بودن است

دوش از بی مهری آن ماه سیما سوختم
با کمال تشنه کامی پیش دریا سوختم
آنکه با هجران به امید وصالش ساختم
در کنارش ز آتش شرم و تمنا سوختم
حسرت خورشید دیدار رخش دارم هنوز
گرچه از تاب رخش گاه تماشا سوختم
سوختم اما نبودم شمع سان یکجا مقیم
چون چراغ کاروان هرشب به صد جا سوختم
منکه هرگز ز آتش قهرش دلم جایی نسوخت
با رقیبان گرم صحبت بود و اینجا سوختم
گفت: روزی میشوی فردا ز وصلم کامیاب
سالها در انتظار صبح فردا سوختم

یک بار زنی را دیدم که لباس خیلی کوتاهی پوشیده بود نگاه آتشین در چشمهایش بود و در دمای پنج درجه زیر صفر در خیابان لیوبلیا قدم میزد. فکر کردم باید مست باشد رفتم تا کمکش کنم اما حاضر نشد بالا پوشم را بپذیرد.
شاید در دنیای او تابستان و بدنش از اشتیاق کسی که منتظرش بود گرم میشد،حتی اگر هم آن شخص فقط در هذیان های او بود. 
آن زن حق این را داشت که مطابق میلش زندگی کند و بمیرد ...

|ورونیکا تصمیم میگیرد بمیرد|

#پائولوکوئیلو

ما تماشاچیانی هستیم

که پشتِ درهای ِبسته مانده ایم

دیر آمدیم،خیلی دیر!

پس به ناچار،

حدس می زنیم،

شرط می بندیم،

شک می کنیم،

و آن سوتر،در صحنه

بازی به گونه ای دیگر در جریان است

#حسین_پناهی

🙏🙏🙏

زمان بندی خدا بی نظیر است😊

نه هیچگاه دیر ، نه هیچگاه زود

کمی بردباری می طلبد!!!

و ایمانی بسیــــــــــــار!!!

اما ارزش انتــــــــــــظار را دارد...😊

🙏🙏🙏

حسـ خوبیهـ یهـ نفـر💍 واسهـ انتخابـ تو مصمـمهـ👫

دستتوبگیرهـ بگـهـ🗣 موندنشـ کنارتو💙مسلمهـ

حسهـ خوبیهـ👌🏻

چه پسندیده تر از این که

کسی نامش را

  ناگهان بر لب یارش قسمی می بیند

تنهـا تویی وصـله جـونم

جـز اینـ کهـ 

بـا تـو بــاشـم

آرزویـی نـدارم

روزی چند بار دوستت دارم

یک‌بار وقتی که هوا بَرَم می‌دارد

قدم می‌زنیم

وقتی که خوابم می آید

تو می آیی

یک‌بار وقتی که باران ناز می‌کند

دلِ ناودان می‌شکند

می‌بارد

وقتی که شب شروع می‌شود

تمام می‌شود.

 

یک بار دیگر هم دوستت دارم!

باقیِ روز را

هنوز را...

با غروب این دل گرفته مرا 
می رساند به دامن دریا 
می روم گوش می دهم به سکوت 
چه شگفت است این همیشه صدا 
لحظه هایی که در فلق گم شدم 
با شفق باز می شود پیدا 
چه غروری چه سرشکن سنگی
موجکوب است یا خیال شما 
دل خورشید هم به حالم سوخت 
سرخ تر از همیشه گفت : بیا 
می شد اینجا نباشم اینک آه
بی تو موجم نمی برد زینجا 
راستی گر شبی نباشم من 
چه غریب است ساحل تنها 
من و این مرغهای سرگردان 
پرسه ها می زنیم تا فردا 
تازه شعری سروده ام از تو 
غزلی چون خود شما زیبا 
تو که گوشت بر این دقایق نیست 
باز هم ذوق گوش ماهی ها

مـی دانـی؟!
آدم هایـی ڪه زودبه زود
عڪس پروفایل عوض می ڪنند
نـه بیڪارنـد و نه دیـوانـه
ایـن آدم هافقـط
دلـتنـگ یڪ آدم ممنـوعه هستند
و تنهاراه فریاد دلتنگیشان
عڪس پروفایلشان است! 

برایـ شنیدنـ صداییـ کهـ دوستشـ میـ داریـ
همینـ لحظهـ همـ بسیار دیر استـ .

افسوسـ خواهیـ خورد
زمانیـ کهـ از آنـ سویـ سیمـ ها
کسیـ بیـ احساسـ میـ گوید :

برقراریـ ارتباطـ با مشترکـ مورد نظر مقدور نمیـ باشد …

به همین سادگی..
هر شب، از کسی که دوستش داریم
دورتر می شویم!
همان لحظه که با خودمان می گوییم :
بگذار امشب هم پیامی نفرستم
تا ببینم کی خودش
آنقدر دلتنگ میشود
تا از من خبری بگیرد

سهم من کجاست؟؟
کجا باید قدم بگذارم که کسی را له نکنم؟؟
کجا باید دل ببندم که دیر نکرده باشم؟؟
سهم من کجاست؟؟ 
مگر دیگر ستاره ای باقی مانده که سهم شبهای تاریک من باشد؟؟ کجای این زمین خاکی کوله بارم را زمین بگذارم که توقف ممنوع نداشته باشد؟؟ 
بگویید کجا خستگی هایم را در کنم که کسی نگوید: 
ببخشید اینجا جای من است!
گاهی هیچکس را نداشته باشی بهتراست، 
باور کن بعضیا تنهاترت میکنند...

در مکتب عشق ما، هوس ممنوع است

با آینه ماندن به قفس ممنوع است

ما پیرو مــــــــــــــــرغ عشق باید باشیم

بی دلبر خویش یک نفس ممنوع است

(جواد صارمی)

حرف که نمی زنم از خودش نمی پرسد 
این بنده خدا که لال نبود!
چرا یک دفعه این طور شد؟ 
راحت تر است فکر کند
زن ها بعضی وقت ها
کم حرف می شوند. 
به خودش زحمت نمی دهد
ببیند توی دل من چه خبر است!