نیستم،هستی
می آیم،هستی
ساعت ها خودم را سرگرم می کنم ولی گوشه ی چشمم به نام توست
چرا یک پیام نمی فرستی؟
چرا یک قلب در پروفایلم نمی کاری؟
چه می خواهی از جان آن افراد آنلاین؟


امروز برایت پیامی فرستادم
و تو”در حال استفاده از سیستم پیا خصوصی”
من:خوشحال می شوم
تو:”در حال خواندن پیام خصوصی”
من:قلبم به تپش می افتد
تو:”در حال ارسال پیام خصوصی”
من:بارگذاری مجدد….بارگذاری مجدد….بارگذاری مجدد
باز هم یک دوست جدید به لیست دوستانت پیوسته نه؟

تمام حس و حالِ شاعرانه‌ام 
غزل غزل ترانه‌ام 
نگینِ اشک‌های بی‌بهانه‌ام 
و شعرهای ناب و عاشقانه‌ام 
به پای تو تباه شد .. 

تمام لحظه‌های بی‌قراری‌ام 
و روزهای روشن و بهاری‌ام 
به دست تو سیاه شد .. 

و در نهایت هجوم بی‌کسی 
برای من در این میانه یک دل شکسته ماند و ناله‌ای که آه شد .. 

ببین؛ بیا ببین چگونه حاصل تمام زندگانی‌ام 
دقیقه‌های پر امید و سرخوش جوانی‌ام 
فدای یک نگاه شد .. 

در این میانه از که می توان گلایه کرد ؟! 
خدا ؟ ... خودم ؟ ... خودت ؟ ... بگو ... 
بگو 
که خسته‌ام ازین سکوتِ مبهمی که مثل عذرِ بدتر از گناه شد ..

به نظر شما زن باس چطور باشه ؟؟؟؟

بقیه عکسهای زن باس در ادامه مطالب

آه ، تاکی ز سفر باز نیایی ، بازآ

اشتیاق تو مرا سوخت کجایی، بازآ

شده نزدیک که هجران تو، مارا بکشد

گرهمان بر سرخونریزی مایی ، بازآ

کرده‌ای عهد که بازآیی و ما را بکشی

وقت آنست که لطفی بنمایی، بازآ

رفتی و باز نمی‌آیی و من بی تو به جان

جان من اینهمه بی رحم چرایی، بازآ

وحشی از جرم همین کز سر آن کو رفتی

گرچه مستوجب صد گونه جفایی، بازآ

خـــدای خــــوبــــم...!!

خطا از مــن است...!!

می دانـــــــم...!!

از من که سالهاست گفته ام...!!

* ایاک نعبد *...!!...

اما به دیگران هم دلسپرده ام...!!

... از مـن که سالهاست گفته ام...!!

* ایاک نستعین*...!!

اما به دیگران هم تکیه کرده ام...!!

اما رهایــم نـــکن...!!

خدایا کفر نمی‌گویم،

پریشانم،

چه می‌خواهی‌ تو از جانم؟!

مرا بی ‌آنکه خود خواهم اسیر زندگی ‌کردی.

خداوندا!

اگر روزی ‌ز عرش خود به زیر آیی

لباس فقر پوشی

غرورت را برای ‌تکه نانی

‌به زیر پای‌ نامردان بیاندازی‌

و شب آهسته و خسته

تهی‌ دست و زبان بسته

به سوی ‌خانه باز آیی

زمین و آسمان را کفر می‌گویی

نمی‌گویی؟!

خداوندا!

اگر در روز گرما خیز تابستان

تنت بر سایه‌ی ‌دیوار بگشایی

لبت بر کاسه‌ی‌ مسی‌ قیر اندود بگذاری

و قدری آن طرف‌تر

عمارت‌های ‌مرمرین بینی‌

و اعصابت برای‌ سکه‌ای‌ این‌سو و آن‌سو در روان باشد

زمین و آسمان را کفر می‌گویی

نمی‌گویی؟!

خداوندا!

اگر روزی‌ بشر گردی‌

ز حال بندگانت با خبر گردی‌

پشیمان می‌شوی‌ از قصه خلقت، از این بودن، از این بدعت.

خداوندا تو مسئولی.

خداوندا تو می‌دانی‌ که انسان بودن و ماندن در این دنیا چه دشوار است،

چه رنجی ‌می‌کشد آنکس که انسان است و از احساس سرشار است . . .

امروز، امروز است…
امروز صبح اگر از خواب بیدار شدی و دیدی ستاره ها در آسمان نمی تابند
ناراحت نشو
حتما دارن با تو قایم باشک بازی میکنن
پس با آنها بازی کن
امروز هرچقدر بخندی و هرچقدر عاشق باشی از محبت دنیا کم نمیشه
پس بخند و عاشق باش
امروز هرچقدر دلها را شاد کنی کسی به تو خورده نمیگیرد
پس شادی بخش باش
امروز هر چقدر نفس بکشی جهان با مشکل کمبود اکسیژن رو به رو نمی شه
پس از اعماق وجودت نفس بکش
امروز هرچقدر آرزو کنی چشمه آرزوهات خشک نمی شه
پس آرزو کن
امروز هر چقدر خدا را صدا کنی خدا خسته نمی شه
پس صدایش کن
او منتظر توست
او منتظر آرزوهایت
خنده هایت
گریه هایت
ستاره شمردن هایت و عاشق بودن هایت است
امروزت را دریاب
امروز جاودانه است
و
امروز زیباترین روز دنیاست!
چون امروز روزی است که آینده ات را آنطور خواهی ساخت که تا امروز فقط تصورش میکردی…
آری، زندگی را آنگونه که دوست داری تصور کن تا آنگونه شود!

سرخوشم یا خودم را به سرخوشی می زنم
نمی دانم

چه شده است؟ 

برخلاف همه که می گویند چه زود گذشت
انگار همین دیروز بود

برای من چه سخت است
سخت است که نگویم انگار تمام عمرم بود

باید بگویم چه دورند بازی های دوران کودکی ام، دل آسودگی هایم ، افکار آرامم

اینکه بزرگترین آرزوها سهمم بود

اینکه توأم با مشکلات خانواده و …

خوشبخت ترین کودک روی زمین بودم

بقیه متن در ادامه مطالب

امروز صبح اگر از خواب بیدار شدی و دیدی ستاره ها در آسمان نمی تابند
ناراحت نشو
حتما دارن با تو قایم باشک بازی میکنن
پس با آنها بازی کن 

امروز هرچقدر بخندی و هرچقدر عاشق باشی از محبت دنیا کم نمیشه
پس بخند و عاشق باش 

امروز هرچقدر دلها را شاد کنی کسی به تو خورده نمیگیرد
پس شادی بخش باش 

بقیه در ادامه مطالب

تو نیستی

و من تنهایم…

تو نیستی

ومن این را مؤمنم.

تو نیستی

و این تلخ ترین مستند زندگی من است.

اما آموخته ام

که چگونه پیدایت کنم

آموخته ام

وقتی باران می بارد

دستانت را از عطر خاک باران خورده بگیرم

بکشم درون این اتاق

پشت این میز لعنتی

تا نوشته هایم را بخوانی

بعد تو لبخند بزنی

و بپرسی

اینها همه اش برای من است ؟

من بغض کنم

و بگویم

همه اش.

می بینی؟

کار سختی نیست.

خیالت بیشتر از تو با من کنار می آید.

تنهاــــــیی ...

نام دیگر پاییــــــــــز است

هر چه عمیق تـــــــــر

برگریزان خاطره هــــــایت بیشتـــــــــــر …!

اگر همه ثروت داشتند؛

دل ها، سکه ها را بیش از خدا نمی پرستیدند.

و یک نفر در کنار خیابان خواب گندم نمی دید؛

تا دیگران از سر جوانمردی،

بی ارزش ترین سکه هاشان را نثار او کنند.

اما بی گمان، صفا و سادگی می مرد،

اگر همه ثروت داشتند.

اگر مرگ نبود؛

همه کافر بودند،

و زندگی، بی ارزشترین کالا بود.

ترس نبود؛ زیبایی نبود؛ و خوبی هم شاید. 

اگر عشق نبود؛

به کدامین بهانه می گریستیم و می خندیدیم؟

کدام لحظه ی نایاب را اندیشه میکردیم؟

و چگونه عبور روزهای تلخ را تاب می آوردیم؟

آری… بی گمان، پیش از اینها مرده بودیم …

اگر دروغ رنگ داشت؛

هر روز شاید،

ده ها رنگین کمان، در دهان ما نطفه می بست،

و بیرنگی، کمیاب ترین چیزها بود.

اگر شکستن قلب و غرور، صدا داشت؛

عاشقان، سکوت شب را ویران میکردند.

اگر به راستی، خواستن، توانستن بود؛

محال نبود وصال!

و عاشقان که همیشه خواهانند،

همیشه می توانستند تنها نباشند.

اگر گناه وزن داشت؛

هیچ کس را توان آن نبود که قدمی بردارد،

خیلی ها از کوله بار سنگین خویش ناله میکردند،

و من شاید؛ کمر شکسته ترین بودم.

ول بده که خواهــــی آمد …

اما

هــــرگز نیا !

اگــــر بیایی …

همه چیــــز خراب میشود !

دیگر نمیتوانم

اینگونه با اشتیاق ،

به دریا و جاده خیــــره شوم !!

من

خــــو کرده ام به این انتظار ؛

به این پــــرسه زدن ها …

در اسکله و ایستگاه !

اگــــر بیایی …

من چشم به راه چه کسی بمانم ؟؟!

گریه کردن بلدی می‎خواهد.. غصه نخوردن هم.. من بلد بودم گریه کنم.. ولی هیچوقت بلد نشدم بغض نکنم..

نباید گذاشت کار به بغض برسد.. باید بلد بود و گریه کرد.. اینطوری که بغض یک روز، دو روز، یک هفته، دو هفته جاگیر شود حتمن خطرناک خواهد بود.. باید بلد بود و گریه کرد.. باید بلاخره به هر بهانه‎ای بغض را ترکاند وگرنه احتمالن انفجارش خرابی زیادی به بار می‎آورد.. آدم باید بلد باشد طوری گریه کند که پشت بندش خالی شود.. آنقدر که مثلن اشکش تمام شود، بعد هم فین و فین دستمال کاغذی‎های خیس و سرد دور و برش را بردارد و با بی‎حوصلگی تو سطل آشغال بیاندازد.. باید همه‎ی غم و غصه‎ها را لا به لای همان دستمال‎ها دور بریزد، مبادا جمع شوند.. گریه کردن بلدی می‎خواهد.. غصه نخوردن هم.. من بلد بودم گریه کنم.. ولی هیچوقت بلد نشدم بغض نکنم.. بلد نشدم فکر‎های بغض‎دار نکنم.. بلد نشدم آدم‎های بغض برانگیز را دوست نداشته باشم.. من حتا بلد نشدم با بغض زندگی کنم..

این مطلب برای زن هایی نوشته شده است که همه تلاش خود را می کنید تا رابطه خود را همیشه شاد و در جریان نگه دارند. برای این منظور نیز همه افکار و انرژی خود راصرف می کنند. اما این باعث می شود تا به تنهایی همه مشکلات زندگی را به دوش بکشند و تصور کنند هرچه بیشتر خود را فراموش کنند و طرف را بالا ببرند، بهتر است. غافل از اینکه فقط خود را نابود می کنند

 به ادامه مطلب مراجعه فرمایید 

لازم نیست هدیه خیلی گران قیمت و بزرگ باشد، گاهی یک شاخه گل ، یک گلسر زیبا، یک کارت دوستت دارم، یک نامه محبت آمیز، می تواند محبت زن و شوهر را تا درصد زیادی بالا ببرد.

بقیه متن در ادامه مطالب

با آدم ضعیف تر از خودتون تا حالا پینگ پونگ بازی کرده اید؟ منظورم اینایی هستن که تازه راکت بدست شده اند و چند ساعتی مربی داشته اند و تازه از استایل والیبال اومده اند تو تنیس روی میز (با راکت اسبک میزنند) خیلی عجیبه که اینها چون بد بازی میکنند ، نمیتونی ببریشون و اصلا هم مهم نیست مهارتت ! 

ادامه متن در ادامه مطالب

مـــن تورا دوســــ♥ــت داشتم !!

و تـــــو

غــــــرورت را بیشــــــتر از مـن…

بگــذریم…

نه چیزی از غــــــــرور تو مانده !!

و

نــــــه از دوســـــــــت داشتن من…