من تورو میخوام، ولی تو نیستی، من دیونه ی تو شدم، ولی تو نیسنی

تنها چیزی که از تو دارم یه عکسه که به کجای چشمات اون و نگاه میکنم

اشکام میچکه روی عکست، شب هاست که تا صبح حرف میزنم با عکست

وقتی دلم زیاد هواتو میکنه، دست میکشم رو عکسی که از تو دارم

آروم میشه دل بی تابم، دیگه نمی باره چشمانم

چطور بگم از دل عاشقم که عاشق تو شده، تمام وجودم

دلی داشتم یکه و تنها، به دور از دلتنگی و غم ها

ولی حالا عاشق شده، عاشق اون چشمای نازت شده

نه میخواد و نه می تونه که بخواد تو رو فراموش کنه ...

ولی چه حیف نیستی تو در کنارم، میگم کاش بودی کنارم

تا کی باید باشم دور از تو ... دور از چشمان تو ...

دلم دیگه طاقت نداره، روزا رو فقط به یاد تو می شماره

بگو کی می رسه اون روز، روزی که بیای و مال من شی

هست و نیست من شی، تک گل باغچه دلم شی ...

خیلی وقت است دارم با تو زندگی میکنم

تو خودت هم نمیدانستی ، نمیدانستی که با عشق تو لحظه هایم را سر میکردم

اگر نیامدم به تو بگویم راز عشقم را ، میخواستم که با عشق تو خوش باشم

میخواستم که همیشه عشقت واقعی بماند در دلم

چون فکر میکردم شاید تو بی وفا از آب درآیی ، فکر میکردم شاید تو مرا نخواهی

میخواستم عشقم یکطرفه باشد ، تنها من تو را بخواهم و تنها من بدون تو بمیرم 

بی آنکه با تو باشم ، و بی آنکه تو در کنارم باشی

بگذار همینگونه بماند، بگذار از عشقت لذت ببرم 

گرچه دلتنگی سخت است ، در حسرت آغوشت ماندن زجر است اما من به عشق بودنت

در قلبم خوشم

بگذار خوش باشم مثل گذشته ها، مثل همیشه عاشقت باشم

تو نباشی بهتر است ، عشقت برایم یک خیال عاشقانه است !

میخواهم در همین توهم عاشقانه بمانم

نه روزی می آید که خیانت کنی ، نه روزی می آید که رهایم کنی

تو نیستی ، اما عشقت اینجاست ، همینجا، در قلبم

چه شبی بود و چه فرخنده شبی
آن شب دور که چون خواب خوش از دیده پرید
کودک قلب من این قصه ی شاد
از لبان تو شنید
زندگی رویا نیست
زندگی زیبایی ست
می توان
بر درختی تهی از بار، زدن پیوندی
می توان در دل این مزرعه ی خشک و تهی بذری ریخت
می توان
از میان فاصله ها را برداشت
دل من با دل تو
هر دو بیزار از این فاصله هاست
قصه ی شیرینی ست
کودک چشم من از قصه ی تو می خوابد
قصه ی نغز تو از غصه تهی ست
باز هم قصه بگو
تا به آرامش دل
سر به دامان تو بگذارم و در خواب روم
گل به گل،  سنگ به سنگ این دشت
یادگاران  تو اند
رفته ای اینک و هر سبزه و سنگ
در تمام در و دشت
سوگواران  تو اند
در دلم آرزوی آمدنت می میرد
رفته ای اینک، اما آیا
باز برمی گردی؟
چه تمنای محالی دارم
خنده ام می گیرد…

خدایا کفر نمی‌گویم،

پریشانم،

چه می‌خواهی‌ تو از جانم؟!

مرا بی ‌آنکه خود خواهم اسیر زندگی ‌کردی.

خداوندا!

اگر روزی ‌ز عرش خود به زیر آیی

لباس فقر پوشی

غرورت را برای ‌تکه نانی

‌به زیر پای‌ نامردان بیاندازی‌

و شب آهسته و خسته

تهی‌ دست و زبان بسته

به سوی ‌خانه باز آیی

زمین و آسمان را کفر می‌گویی

نمی‌گویی؟!

خداوندا!

اگر در روز گرما خیز تابستان

تنت بر سایه‌ی ‌دیوار بگشایی

لبت بر کاسه‌ی‌ مسی‌ قیر اندود بگذاری

و قدری آن طرف‌تر

عمارت‌های ‌مرمرین بینی‌

و اعصابت برای‌ سکه‌ای‌ این‌سو و آن‌سو در روان باشد

زمین و آسمان را کفر می‌گویی

نمی‌گویی؟!

خداوندا!

اگر روزی‌ بشر گردی‌

ز حال بندگانت با خبر گردی‌

پشیمان می‌شوی‌ از قصه خلقت، از این بودن، از این بدعت.

خداوندا تو مسئولی.

خداوندا تو می‌دانی‌ که انسان بودن و ماندن در این دنیا چه دشوار است،

چه رنجی ‌می‌کشد آنکس که انسان است و از احساس سرشار است . . .

حس چشمای نازت داره دیوونم میکنــــه

به اینکه بگم دوســـت دارم، مجبورم میکنـــه

توی همون اولیــــن نگاه حس کـــردم تورو کم دارم

واسه این بود همون لحظه گفتم که دوست دارم

خیلی دوست دارم خیلی وابستت شدم

با اینکه تازه اومدی بد جوری عاشقت شدم

خیلی دوست دارم خیلی وابستت شدم

با اینکه تازه اومدی بد جوری عاشقت شدم

یه فرشته ای مثل تو ، کم پیدا میشه تو دنیا

داره عشق و حس میکنه، واسه یه بار این دل تنها

توی همون اولین نگاه حس کردم تو رو کم دارم

واسه این بود همون لحظه گفتم که دوست دارم

خیلی دوست دارم خیلی وابستت شدم

با اینکه تازه اومدی بد جوری عاشقت شدم

خیلی دوست دارم خیلی وابستت شدم

با اینکه تازه اومدی بد جوری عاشقت شدم

همیشه منتظر کسی باش
که تو رو با همه ی دیوونگیت و خل بازیات
قبول داشته باشه و تو رو به همه نشون بده
و بگه: این دیوونه خل….. عشق و جیگر منه

امروز، امروز است…
امروز صبح اگر از خواب بیدار شدی و دیدی ستاره ها در آسمان نمی تابند
ناراحت نشو
حتما دارن با تو قایم باشک بازی میکنن
پس با آنها بازی کن
امروز هرچقدر بخندی و هرچقدر عاشق باشی از محبت دنیا کم نمیشه
پس بخند و عاشق باش
امروز هرچقدر دلها را شاد کنی کسی به تو خورده نمیگیرد
پس شادی بخش باش
امروز هر چقدر نفس بکشی جهان با مشکل کمبود اکسیژن رو به رو نمی شه
پس از اعماق وجودت نفس بکش
امروز هرچقدر آرزو کنی چشمه آرزوهات خشک نمی شه
پس آرزو کن
امروز هر چقدر خدا را صدا کنی خدا خسته نمی شه
پس صدایش کن
او منتظر توست
او منتظر آرزوهایت
خنده هایت
گریه هایت
ستاره شمردن هایت و عاشق بودن هایت است
امروزت را دریاب
امروز جاودانه است
و
امروز زیباترین روز دنیاست!
چون امروز روزی است که آینده ات را آنطور خواهی ساخت که تا امروز فقط تصورش میکردی…
آری، زندگی را آنگونه که دوست داری تصور کن تا آنگونه شود!

سرخوشم یا خودم را به سرخوشی می زنم
نمی دانم

چه شده است؟ 

برخلاف همه که می گویند چه زود گذشت
انگار همین دیروز بود

برای من چه سخت است
سخت است که نگویم انگار تمام عمرم بود

باید بگویم چه دورند بازی های دوران کودکی ام، دل آسودگی هایم ، افکار آرامم

اینکه بزرگترین آرزوها سهمم بود

اینکه توأم با مشکلات خانواده و …

خوشبخت ترین کودک روی زمین بودم

بقیه متن در ادامه مطالب

هنوز گریه بر این جویبار کافی نیست

ببار ابر بهاری، ببار… کافی نیست

چنان که یخ زده تقویم ها اگر هر روز

هزار بار بیاید بهار، کافی نیست

 به جرم عشق تو بگذار آتشم بزنند

برای کشتن حلاج، دار کافی نیست

 گل سپیده به دشت سپید می روید

سپیدبختی این روزگار کافی نیست

 خودت بخواه که این انتظار سر برسد

دعای این همه چشم انتظار کافی نیست

آرزو کن با من . . .

که اگر خواست زمستان برود

گرمی ِ دست ِ تو اما باشد

آرزو کن با من

“ما” ی ما ” من” نشود

سایه ات از سر ِ تنهایی ِ من کم نشود

مدل گوشواره

سری جدید مدل های گوشواره

تقدیم به دخترها و خانم های طرفدار سایت تنهایی98

داستان عشق پولی

روزی مرد ثروتمندی همراه دخترش مقدار زیادی شیرینی و خوردنی به مدرسه شیوانا آورد و گفت

اینها هدایای ازدواج تنها دختر او با پسر جوان و بیکاری از یک خانواده فقیر است...

بقیه داستان در ادامه مطالب

صندوقچه خاک خورده زندگیم را گشودم تا مفهوم عشق و زندگی کردن را دریابم
امید داشتم نوری بتابد و من آن عشق را ببینم
آیا عشق زندگی ام هنوز در آن صندوقچه کوچک من بود ؟
امید داشتم هنوز باشد
اما وقتی ان را گشودم چیزی از عشق در آن پیدا نکردم
یک مشت خاطره بود
یک مشت دفتر خاطرات
یک مشت خاک
و آن چیزی که از من مانده بود
حسرت بود
آن حسرت تمام وجودم را فرا گرفت
به طوری که حتی حس میکردم مرا در قفس گذاشته اند
و از این خاک و از این زندگی دور می کنند
آیا چنین بود … ؟
دفتر خاطرات را ورق زدم به امید پیدا کردن عشق
اما چیزی در آن ندیدم جز نوشته هایی بر روی کاغذ
انگاربه من لبخند میزند و به من می گفتند : ما را بخوان
آنها نمی دانستند من فرصت اندکی دارم و وقت خواندن ندارم
باز شروع به گشتن کردم
شاید چیزی بیابم ورقها را زیر رو کردم چیزی نبود
هیچ نشانی از عشق ندیدم
ولی در ته صندوقچه یک گل سرخ بود
آن گل سرخ خشکیده نشده بود
و بوی معطر گل سرخ همه جا را پر کرد
و آن نشانی از عشق بود که به دنبالش فرسنگها راه رفتم
تا آن را بیابم و زندگی خاک خورده ام را با عشق بسازم
بی آن که بدانم عشق در درونم است نه جای دیگر
و من چشم انتظار ، در حسرت یک نگاه تو
به انتظارت نشسته ام

و چه زیباست این انتظار

دلم را به نسیم می سپارم

نگاهم را به رد پایت

لحظه هایم را پر از یادت

هر نفس – زمزمه می کنم

مهرت را در تار وپودم

و از دستانم پلی می سازم

پر از مهربانی و عشق

تا در کنارت – لبریز از تو باشم …

اما قصه چنین شد

دور از تو

بازی دیروز چه زود
خط و نشون امروز شد
بی اعتمادی جای دوستی و گرفت
یکی گفت پسرها دنبال هوسند
یکی دیگه گفت دخترها دنبال پول و ماشین
چه بی انصاف شدیم و حکم اعدام را صادر کردیم
برای همان همبازی دیروز …
کاش بیاییم کمی بچگی کنیم  … کاش . . .

تو را من زهر شیرین خوانم ای عشق،
که نامی خوش‌تر از اینت ندانم.
وگر – هر لحظه – رنگی تازه گیری،
به غیر از زهر شیرینت نخوانم.

تو زهری، زهر گرم سینه‌سوزی،
تو شیرینی، که شور هستی از توست.
شراب جام خورشیدی، که جان را
نشاط از تو، غم از تو، مستی از توست.

بسی گفتند: – «دل از عشق برگیر!
که: نیرنگ است و افسون است و جادوست!»
ولی ما دل به او بستیم و دیدیم
که او زهر است، اما … نوشداروست!

چه غم دارم که این زهر تب‌آلود،
تنم را در جدایی می‌گدازد
از آن شادم که در هنگامه‌ی درد،
غمی شیرین دلم را می‌نوازد.

اگر مرگم به نامردی نگیرد:
مرا مهر تو در دل جاودانی‌ست.
وگر عمرم به ناکامی سرآید؛
تو را دارم که مرگم زندگانی‌ست.

با خدا گفتگو کنید

نه با خاطر اینکه به چیزی احتیاج دارید

چون نعمتهای بسیاری دارید که به خاطرش از او 

سپاسگذاری کنید.

امروز صبح اگر از خواب بیدار شدی و دیدی ستاره ها در آسمان نمی تابند
ناراحت نشو
حتما دارن با تو قایم باشک بازی میکنن
پس با آنها بازی کن 

امروز هرچقدر بخندی و هرچقدر عاشق باشی از محبت دنیا کم نمیشه
پس بخند و عاشق باش 

امروز هرچقدر دلها را شاد کنی کسی به تو خورده نمیگیرد
پس شادی بخش باش 

بقیه در ادامه مطالب

خدایا

من در خودم مانده ام

ماندنی که سرانجامش به تباهی میرسد

کمکم کن از خودم بگذرم

تا بتوانم به تو برسم

خوب میدونم که :

این روزا یکی دیگه کنارته

مبارکه…

هم واسه تو 

 هم واسه اون که یارته

تو را که ورق می زدم

دستهایم

لبریز می شد از بنفشه و گیسوانی

که میان خاطره های من می پراکندی …

خیالت از میان کاغذها سبز می شد

و من

بی واژه ….

بی دلیل ….

بغض ها را جارو می زدم

و لبخنهایت را

در تیک تاک تقویم های دیواری

مرور می کردم ….

هــَـر روز دیــوانــه تــَـر از دیــروز!

وهـیـچـکـَـس نــمے دانــَـد:

پـُـشـتـ ایـטּ دیــوانــگـے و سـَـرخـوشـے! 

چــه دردے را پـنـهــاטּ کـَـرده ام

میگفتند :سختی ها نمک زندگی است!!

امّا چرا کسی نفهمید!

“نمک”

برای من که خاطراتم زخمی است

شور نیست…

مزه “درد” میدهد…!!…

روزگارى جاده بودم جاده اى غرق تردد …

جاده اى که از رفت و آمد لحظه اى خالى نمیشد …

من که بسیارى غریبان را به آبادى رساندم …

عاقبت خود ماندم و ویرانه و تنهایى خود

آرام باش ،
حوصله کن ،
آب های زودگذر ،
هیچ فصلی را نخواهند دید
از ریگ های ته جویبار شنیده ام
مهم نیست که مرا
از ملاقات ماه و گفت و گوی باران
بازداشته اند .
من برای رسیدن به آرامش
تنها به تکرار اسم “تو” ….
بسنده خواهم کرد …
حالا آرام باش
همه چیز درست خواهد شد …

تو نیستی

و من تنهایم…

تو نیستی

ومن این را مؤمنم.

تو نیستی

و این تلخ ترین مستند زندگی من است.

اما آموخته ام

که چگونه پیدایت کنم

آموخته ام

وقتی باران می بارد

دستانت را از عطر خاک باران خورده بگیرم

بکشم درون این اتاق

پشت این میز لعنتی

تا نوشته هایم را بخوانی

بعد تو لبخند بزنی

و بپرسی

اینها همه اش برای من است ؟

من بغض کنم

و بگویم

همه اش.

می بینی؟

کار سختی نیست.

خیالت بیشتر از تو با من کنار می آید.

می گفتی : دنیا کوچک است

تا آنجا که

شمال و جنوب لای انگشتانت محو می شوند  !! …

و خورشید می تواند

از چشمی طلوع کند و درچشم دیگرت غروب !! …

آن قدر کوچک!

که بزرگ ترین سیاره در فنجانت بنشیند

هزار نسل بعد خویش را

به استقبال و بدرقه در آغوش بفشاری !! …

آن قدر کوچک!

که میان دو استکان

به دورترین نقطه ی زمین سفر کنی

چایت را داغ بنوشی !! …

می گویم : دنیا چقدر بزرگ است !! …

چقدر بزرگ!

که حتی در اتاق مطالعه ام

هرچه بیشتر دنبالت می گردم

پیدایت نمی کنم ….

به کوچه ها قدم بگذار . . .

مرا بگیر از غبار زرد پنجره ها !

مرا ببر به آسمانی از بهار تو . . .

که سخت گریه می کنند بهانه های من برای تو !

تنهاــــــیی ...

نام دیگر پاییــــــــــز است

هر چه عمیق تـــــــــر

برگریزان خاطره هــــــایت بیشتـــــــــــر …!

سالها پیش , در کشور آلمان , زن و شوهری زندگی می کردند.

آنها هیچ گاه صاحب فرزندی نمی شدند.

یک روز که برای تفریح به اتفاق هم از شهر خارج شده و به جنگل رفته بودند 

ببر کوچکی در جنگل , نظر آنها را به خود جلب کرد.

مرد معتقد بود : نباید به آن بچه ببر نزدیک شد.

بقیه داستان در ادامه مطلب ...

نـــه نمیــــدانــــی!

هیـــــچ کـــس نمـی دانــــد

پشت ایـن چهــــره ی آرام،

در دلــــــــــم چــه مـی گـذرد!

نـــه نمیــــدانــــی!

هیـــــچ کـــس نمـی دانــــد

ایـــن آرامــش ظــاهــر و ایــن دل نــا آرام

چقــــدر

خستـــــــه ام میـــکنــد…!

وقتی می گوید:دوستت دارم...

زل زل در چشمهایش نگاه نکن...

بی هیچ حرفی.....بی هیچ عکس العملی....!!!

تنها با گفتن من هم دوستت دارم این لحظه را تمامش نکن...

جیغ بزن.....محکم در آغوشش بگیر....بوسه بارانش کن....

بگذار آنقدر از گفتن این کلمه به شوق بیاید..

که اگر فردا باز هم خواست بگوید :دوستت دارم...

جور دیگری بگوید....!!

یا نه.... اصلا نگوید....

دستت را بگیرد ببرد تمام دوست داشتن را نشانت بدهد.....!!

دوستت دارم مقدس است.....!!

گفتنش مسئولیت دارد......شنیدنش مسئولیت پذیری....!!

حواست باشد...

ســـلآم هــآیی کـــه بــوی خــداحـــآفظی میــ ـدهند …

بــودن هــآیی کـــه هیچــ ـکدآم خوشــ ـحال کننــده نیــستند …

و رفتـــن هــآیی کــه امــید بــآزگشتــی بــه آنهــــآ ندآری …

همــه اینهــآ رآ کـــه جمــع میــکنی بــه یــک کلــمه میــرسی :

تنهــــــــآایــی... !