اینجا. چقدر آرام است....
من و تو.... ما کنار هم ایستاده ایم...
با تو بودن،، برای تو بودن ،، مرا به وجد میاورد.....
در گوشم چه زمزمه ای خواهد کرد؟؟؟؟....
باید سکوت را شکست و گفت تمام آنچه در سینه هایمان نگه داشتیم......
دوست داشتن را نباید مخفی کرد....
ابرار عشق هنر است و عاشق،، هنر مند...........
من هم با صدای بلند خواهم گفت ،،دوستت دارم .....
و در کنار تمام لحظه های خوب و بد تو خواهم ماند.....
تو نیز خورشید آسمان دلم باش.......
ما اینجا، شاهد شکوه آفرینش هستیم،
باید بتوانیم زیبایی با هم بودن را خودمان ترسیم می کنیم .....
این ستایش، و از جنس نیایش است......